Boerke
Het album ‘Boerke’ van Pieter de Poortere is in meerdere opzichten opmerkelijk te noemen. Het eerste aspect dat direct in het oog springt is de tekenstijl die is gehanteerd. Deze houdt het midden tussen dat van een kleuterboek en een instructiefolder. De afbeeldingen zijn strak en duidelijk weergegeven. Dit moet ook wel, want er is gekozen voor een non-verbale aanpak. Nog opmerkelijker dan deze stijl is echter de strekking van de korte verhalen.
~
Zo maakt de lezer kennis met Boerke, een wat wereldvreemd baasje. Zoals zijn naam al doet vermoeden, woont deze braverik in een pittoresk boerenstulpje ergens in de knoeken. De lezer is getuige van de bizarre belevenissen die ons Boerke constant te verhapstukken krijgt. Zo wordt hij onder meer geconfronteerd met het gekke koeienvirus, het zinloze supportersgeweld en de ranzige zelfkant van onze samenleving.
Lief en zoetig
Het is Pieter de Poortere gelukt een mooi contrast te creëren tussen de tekenstijl en de
~
Ook maken we kennis met Hoerke. Het is duidelijk, hier is sprake van een publieke vrouw die tegen wil en dank haar weinig aantrekkelijke lichaam etaleert. Dat ook zij continu het slachtoffer wordt van de boze buitenwereld, behoeft hier verder geen betoog.
Krankzinnigheid kraait victorie
~
Moeiteloos meezwalken
Dat Boerke ondanks vele fatale apotheosen zich steeds weer laat verleiden door de verboden vruchten van ons tijdsgewricht, moet te denken geven. Want Boerke is niet enkel een ééndimensionaal personage. Iedereen die kennis met hem maakt, zal zichzelf herkennen. En zal moeiteloos met hem mee zwalken. Zal ongegeneerd met dezelfde naïeve beleving de wereld aanschouwen. Om aan het eind te ontdekken dat vanaf dat moment niets meer hetzelfde zal zijn.
Meer strips lees je op StripSter
~