Geschiedkundige kwaliteitsmanga

In veel opzichten ligt Path of the Assassin in het verlengde van Koike en Kojima’s Samurai Executioner en hun magnum opus Lone Wolf and Cub. De setting is het feodale Japan binnen een realistische historische context; de thema’s zijn eer, moord, wraak, opoffering en een ambivalente houding tegenover de wrede wetten van het feodale systeem.

Meester en leerling

Path of the Assassin vertelt in episoden het relaas van Hattori Hanzo (fans van de Kill Bill-films kennen zijn gelijknamige, fictieve nakomeling), de ninjameester die aangewezen wordt als geheime beschermheer van Tokugawa Ieyasu, de shogun die later Japan zou verenigen. Dit eerste deel introduceert Hanzo als vijftienjarige, die er door zijn vader op uit gezonden wordt om zijn zestienjarige meester te dienen. Ieyasu wordt neergezet als een verwende puber, die echter wel over veel strategisch politiek inzicht beschikt. Dit maakt indruk op Hanzo, die een bredere levenservaring heeft en zo op de bewondering (en afgunst) van zijn meester mag rekenen, en al gauw worden de twee boezemvrienden. Hun verhouding van meester en dienaar wordt op de proef gesteld als Ieyasu een aantal misdaden begaat: al gauw hebben de twee moord en verkrachting op hun geweten.

Het narratief is zo geconstrueerd dat de avonturen van het duo een volwassenwording van beide jongens met zich meebrengt, en dit is de meeslepende factor in het boek. Koike speelt ook met de tegenstellingen en de machtsverhoudingen tussen de twee. Hierin ligt de grote kracht van het boek: het zijn sterke karakters die zich op fascinerende wijze ontwikkelen. Om de relatie tussen de jongens uit te diepen laat Koike op vakkundige wijze incidenten plaatsvinden, en voert hij personages op, die evengoed volwaardige karakters in het boek vormen.

Fictieve geschiedschrijving en sensationeel geweld

Het fraaie verhaal is geplaatst in een historische context, die door Koike (de geografie, het beeld van de sociale klassen, het vocabulaire, de levendige beschrijvingen van rituelen uit het tijdperk) en Kojima (wiens weergaloze tekenkunst dit alles gedetailleerd weergeeft) schitterend uitgewerkt is. Koike bewijst zich ook weer als provocateur door het slachtoffer van een verkrachting gewillig trouw te laten zweren aan de dader, en de spanning zit dan ook opnieuw in de grens tussen deels fictieve geschiedschrijving en sensationeel geweld.

Deze reeks doet dan ook in geen opzicht onder voor zijn voorgangers. Het zou onterecht zijn om van de serie de emotionele impact van het epische Lone Wolf and Cub te verwachten, maar op basis van dit eerste deel is Path of the Assassin opnieuw een meeslepend staaltje stripkunst. Dit is de eerste Koike/Kojima-titel die in oorspronkelijke, niet-gespiegelde Japanse leesrichting wordt uitgebracht. Een pluspunt, maar daartegenover staat de tweederangs drukkwaliteit, die jammer genoeg sterk inferieur is aan de eerdere reeksen.