Wat extra aandacht, alstublieft
Met de EK-blamage diep weggestopt, kunnen we vol goede moed vooruit kijken naar dat andere grote evenement van deze sportzomer. Vanaf 27 juli moeten Epke, Ranomi en de rest van de Nederlandse equipe onze eer gaan redden in Londen.
Het campagneteam dat de Olympische Spelen destijds naar Londen wist te halen, legde veel nadruk op het kosmopolitische karakter van de stad. Londen zou als smeltkroes van culturen die vreedzaam samen leven dé ideale locatie zijn om het olympische gedachtegoed uit te dragen. NRC-journalist Floris van Straaten was jarenlang als correspondent woonachtig in deze bruisende metropool. In Londen wil hij onderzoeken of ze hierin gelijk hadden. Is Londen wel zo tolerant en idyllisch als het gaat om de acceptatie van andere etnische groeperingen en culturen?
Elkaar met rust laten
Het antwoord hierop is in grote lijnen: ja. In korte hoofdstukken bespreekt van Straaten de positie van verschillende minderheden in Londen. Steeds komt hierin naar voren dat deze groeperingen, ondanks dat ze het niet altijd makkelijk hebben, Londen als de ideale woonplaats zien. De reden is simpel: omdat ze er met rust worden gelaten. De tolerantie van de Londenaren blijkt grotendeels gebaseerd op het Britse credo live and let live. Je vooral niet teveel met elkaar bemoeien is de toverformule die achter de relatieve harmonie in de stad schuilgaat.
Interessant zijn de vergelijkingen die Van Straaten maakt tussen de Londense en de Nederlandse houding ten opzichte van vreemdelingen. Neem bijvoorbeeld het hoofdstuk ‘Liever in Londen dan in Nederland. De Somalische gemeenschap’. Hierin komt een Somaliër aan het woord die in Nederland geen weg kon vinden door het oerwoud aan regelgeving , maar in Londen zonder veel moeite een bloeiend internetcafé heeft opgezet. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat de Nederlandse aard van alles en iedereen in regeltjes willen vangen snel wordt overwonnen, kan het geen kwaad geconfronteerd te worden met wat er mogelijk is als we wel iets soepeler zouden zijn.
Een afgeraffelde indruk
Met dit soort boeiende inzichten als inhoud is het eeuwig zonde dat Londen vol staat met redactionele slordigheden. Zo kloppen regelmatig verbanden binnen een zin niet: ‘Veel vacatures in de sector 3D (dirty, dangerous en difficult) konden betrekkelijk gemakkelijk worden opgevuld dankzij migranten, ook al halen de meeste Britten tegenwoordig hun neus op voor zulk werk.’ Is het niet juist omdat de meeste Britten dit soort werk niet willen doen dat het dankzij de migranten is dat deze vacatures opgevuld konden worden?
Daarnaast spreekt van Straaten zichzelf soms tegen, zoals in de passage over de metroaanslagen in 2005. Eerst zegt hij dat de wet op het terrorisme als reactie op deze aanslagen werd ingevoerd om vervolgens te stellen: ‘Tussen 2000, toen de wet op het terrorisme van kracht werd, en 2010…’. Tot slot werken kleine dingetjes als het door elkaar gebruiken van de verleden en tegenwoordige tijd en van Straatens stopwoordje ‘overigens’ ook behoorlijk op de zenuwen.
Samen met de fletse vormgeving, maken deze slordigheden dat Londen de indruk wekt van een wat afgeraffelde gelegenheidsuitgave. Jammer, want aangezien al jaren bekend is dat de Olympische Spelen 2012 in Londen plaatsvinden, was er ruim de tijd voor wat extra aandacht.