Boeken / Fictie

De Gabriel García Márquez van Europa

recensie: Charles Lewinsky (vert. Elly Schippers) - De verborgen geschiedenis van Courtillon

Zwitserse schrijvers met internationale faam duiken eens in de zoveel tijd op. De Nobelprijswinnaars Hesse en Canetti natuurlijk, maar bijvoorbeeld ook Spitteler, Frisch en recenter Pascal Mercier. Laatstgenoemde succes bleef steken na Nachttrein naar Lissabon. Hoogtijd dat Charles Lewinsky buiten Zwitserland de lof krijgt die hij verdient.

Na het succes van de vuistdikke familieroman Het lot van de familie Meijer kon een vertaling van zijn Johannistag in ieder geval niet lang uitblijven. Die verscheen tien jaar geleden al, maar ziet dit jaar in Nederland het licht onder een veel mooiere en toepasselijkere naam: De verborgen geschiedenis van Courtillon.

Provinciaal dorpje
Deze misdaadroman boordevol bonte karakters, verholen intriges en een dubbele bodem heeft alles in zich om De familie Meijer te overtreffen. In de proloog sleurt Lewinsky de lezer meteen het fictieve Franse dorpje Courtillon in. Hij gaat alle kleurrijke karakters uit het gehucht langs. Op het eerste gezicht typische dorpelingen, maar bij nadere observatie een eigenaardig stel met merkwaardige eigenaardigheden.

Courtillon is dan ook een provinciaal dorpje waarvan mensen zeggen ‘Een keer met je ogen knipperen en je bent er doorheen’. De tijd is er stil blijven staan. Wie er opgroeit, blijft er tot in de eeuwigheid wonen en niemand zou er over denken om er naartoe te verhuizen. Toch doet de hoofdpersoon het, om zijn liefdesverdriet te verwerken en van zich af te schrijven middels weemoedige brieven aan haar.

Spinnenweb
In eerste instantie leveren die brieven een wat onzeker lezen op, want het ophalen van vage herinneringen aan zijn ex-geliefde en de wazige beschuldigingen aan haar adres kun je niet direct plaatsen in een roman waar het om intriges en verborgen geheimen draait. Toch maakt het uiteindelijk deel uit van het spinnenweb dat zich langzaam ontvouwt in Courtillon en dat zich ook om de vreemdeling sluit.

De gang van zaken in Courtillon blijkt toch niet zo gemoedelijk en saai te zijn als een eerste indruk doet vermoeden. Langzaam maar zeker begint de vreemdeling dingen te vermoeden, begint hij te merken dat de dorpelingen een geheim met zich meedragen. Lewinsky stuurt de lezer de ene na de andere onverwachte hoek om en dat maakt zijn boek tot een pageturner, zij het zonder typische cliffhangers.

Broeierig sfeertje
Lewinsky beschikt over een ouderwets spannende pen. Dat bewees hij met Het lot van de familie Meijer en ook in De verborgen geschiedenis van Courtillon zijn de pagina’s weer gevuld met bloemrijke volzinnen waarbij de kleuren en geuren van de pagina’s afspringen. De roman roept ook een broeierig sfeertje met onderhuidse spanning op. Dat is deels te danken aan de mysterieuze setting waarin Courtillon wordt opgetrokken. De gedetailleerde beschrijvingen en de personages met ieder hun eigen eigenaardigheden doen sprookjesachtig aan en daarmee ontpopt Charles Lewinksy zich als een Europese Gabriel García Márquez, wiens boeken als Kroniek van een aangekondigde dood of Honderd jaar eenzaamheid naadloos aansluiten bij zijn vertelling, of eigenlijk andersom.

Pronkstuk
Charles Lewinsky woont zelf deels in een Frans dorpje en heeft gewerkt als dramaturg, regisseur en redacteur. Als romanschrijver timmert hij al sinds de helft van de jaren ’80 aan de weg en die ervaring is in alle opzichten af te zien aan dit tien jaar oude pronkstuk, dat dankzij het succes van Het lot van de familie Meijer gretig aftrek zou moeten vinden bij het Nederlandstalige publiek.

De verborgen geschiedenis van Courtillon kan zich in ieder geval in alle opzichten meten met zijn ‘voorganger’. En dat is knap, want het heeft maar de helft van het aantal pagina’s ter beschikking. Met Lewinsky heeft Zwitserland opnieuw een auteur die alles in zich heeft internationaal zijn vleugels uit te slaan.