Inventief monnikenwerk
Het boeiende en tegelijk frustrerende aan een goede animatiefilm is dat je tijdens het kijken geen idee hebt van de enorme hoeveelheid werk die er in is gestoken. Of het nu gaat om computeranimatie, stop motion of een traditionele ’tekenfilm’, de tijd die je besteedt aan het kijken naar zo’n film is vele malen kleiner dan de manuren die de makers hebben besteed aan het tot leven wekken van hun creatie. Om toch een indruk te krijgen van alle details, zul je de pauzefunctie van je dvd-speler moeten gebruiken – of een goed boek aanschaffen.
~
Bizarre uitvindingen
De auteurs Lane en Simpson beginnen met een kort overzicht van de eerdere filmpjes en duiken daarna meteen in de voorbereidende fase voor Were-Rabbit. De werktitel van de film was een tijd lang The Great Vegetable Plot en we zien massa’s schetsen, storyboards en geschilderde impressies van de vele ideeën die soms wel, en soms niet in de uiteindelijke film zijn terechtgekomen. Per hoofdstuk worden vervolgens de hoofdpersonen, de belangrijkste sets en de bizarre uitvindingen van Wallace besproken, zo nu en dan afgewisseld met een diepgaander kijk op de problemen en uitdagingen die de makers tegenkwamen bij bepaalde scènes.
Technische vernieuwingen
~
Horror als voorbeeld
Wat tijdens het zien van de film niet meteen opvalt, is de grote inspiratiebron die de Engelse horrorfilms uit de Hammer-studio’s voor de makers zijn geweest: in vrijwel elk hoofdstuk wordt verwezen naar een film of acteur uit de Hammer-stal. Zo moesten regisseurs Nick Park en Steve Box hartelijk lachen om de steeds terugkerende dorpsdominee die in de Hammer-films steevast een enorme kennis blijkt te hebben over het bovennatuurlijke. Uiteraard komt in Were-Rabbit zo’n zelfde dominee voor, maar dan uitvergroot naar de maatstaven van het Wallace & Gromit-universum.
~
Pixabay 
Unsplash 
