Grappige Belgen

Op basis van de naam zou je de band zo naast het eerder genoemde Nuclear Assault kunnen scharen; hier hebben we te maken met een flinke dosis heavy metal of op zijn minst met behoorlijk stevige rock. Niets is echter minder waar. Het Zesde Metaal is eerder folk te noemen, alhoewel het precies duiden van deze muziek nogal wat voeten in aarde heeft.

Mix

Akattemets bestaat uit twaalf luisterliedjes, waarbij de nadruk voor het Nederlandse publiek zeker ook op het luisteren ligt. Het Zesde Metaal hanteert namelijk een West-Vlaams dialect en dat vergt nogal wat aandacht. Bij een eerste oppervlakkige luisterbeurt zou je bijvoorbeeld de teksten eenvoudig kunnen verwarren met die van een Zuid-Afrikaanse zanger als Chris Chameleon. Maar al snel bemerk je dat hier sprake is van een dialect dat dichter bij huis ligt.

Na de verbazing over de taal volgt de verbazing over de muziek. Oké, het is ondertussen wel duidelijk dat de muziek geen metal is. Maar wat horen we dan wel? Het Zesde Metaal combineert de mystieke sfeer van Sigur Rós (‘Akattemets’) met de ’taalgevoeligheid’ van Bløf (‘Cowboy en indiaan’) en Spinvis (‘Arrie’), de ingetogenheid van Lucky Fonz III (‘Appartementje’) met de schwung van Doe Maar (‘Keuning van de jacht). Het eindresultaat van deze rijke mix mag er zijn: Akattemets is een prachtig debuutalbum geworden waar je, ook na vele draaibeurten, steeds iets nieuws in ontdekt.

Geplaatste humor

Het Zesde Metaal presteert het om je mee te slepen in een mystieke sfeer. De band laat je al met de eerste tonen wegdromen, en geeft je zo’n heerlijk warm nostalgisch gevoel, terwijl geen idee hebt hoe dat nu eigenlijk komt. Je verstaat tenslotte de helft van de tijd niet wat ze zingen. Gelukkig zijn de teksten bijgesloten zodat je hier alsnog van kunt genieten. Frontman en liedjesschrijver Wannes Cappelle won in 2002 samen met Dries Helsen de publieks- en persprijs op het festival Humorologie. Men mag dus verwachten dat deze zanger humoristische teksten weet te produceren. Een verwachting die ruimschoots uitkomt, zoals bijvoorbeeld in de refreinen van ‘Arrie’:

En smoren es slecht voor den asem,
maar ‘k ga stoppen achter Pasen

Ge draagt een masker voor den asem
Ze weten nie a’ j’ ’t nog redt tot Pasen

Er kan uiteindelijk alleen maar geconcludeerd worden dat deze band met de misplaatste naam een perfect in de markt geplaatst album heeft afgeleverd. Pas maar op, want de Belgen komen eraan! En we zullen hen met open oren ontvangen.