Muziek / Album

Een lange herfst

recensie: Audiotransparent

Het illustere Living Room Records moet handenwrijvend hebben toegekeken toen Audiotransparent een aantal maanden geleden bij hun tekende. Fier moet het hebben staan kijken hoe de band het voorprogramma van de Tindersticks in de Oosterpoort en in 013 verzorgde. Trots moet het zijn geweest toen de band bij de VPRO-radio te gast was. Verrukt moet het zijn geweest toen de band in Simplon het debuut aan eigen publiek presenteerde. Een klein label komt met Audiotransparent groots naar buiten.

~

Audiotransparent is een uitvloeisel van jaren samenspel van een aantal jongens uit Assen en het maakt al tijden deel uit van de bruisende underground in Groningen. Het sterke aan deze scene is de diversiteit in het geluid en de internationale klank ervan. Hoogstaande muziek, waarbij je niet meteen kunt zeggen welke band er met kop en schouders bovenuit steekt. Audiotransparent is misschien wel het meest ingetogen van allen. Het klinkt integer, melancholisch, desolaat, maar vooral mooi. Audiotransparent heeft de triestheid van een herfstachtige dag. Referenties als Low, Timesbold en Madrugada schieten door mijn hoofd en ik plaats ze in het schitterende rijtje van Lullaby for the Working Class en Windsor for the Derby.

Omdat Audiotransparent het nummer Your God had aangedragen voor de sampler But You Don’t Really Care For Music, Do You? van Living Room Records, was de basis van de samenwerking gelegd. Met behulp van Your God speelde Audiotransparent zich behoorlijk in de kijker bij muziekminnend Nederland. Het optreden op de afgelopen editie van Eurosonic en een plekje op de enerverende Silent Minority sampler zou je kunnen zien als resultaten daarvan. Living Room Records besloot Audiotransparent een ‘home’ voor deze ‘hometapers’ te bieden.

Klagend en vragend

~

Your God is ook op de cd van Audiotransparent gezet. Het is het laatste nummer en is een eruptie van de spanning die tijdens de plaat wordt opgebouwd. En die spanning begint al bij de opener Turn Over. In dit nummer wordt de toon van de plaat meteen gezet. Droevig, klagend en vragend wordt er gezongen over verloren liefde. Zanger Wouter Touw, die de wanhoop soms nabij lijkt te zijn, klinkt overtuigend. Na de intrigerende opener weet de band de spanning echter vast te houden. Al gaat dit niet zonder problemen. De spanning ondervindt hinder van het nummer Nothing All Around. Door een dissonante samenzang met Chantal Acda in het refrein wordt deels de overtuiging onderuit geschoffeld. Maar ondanks dit euvel wordt de luisteraar er snel weer bij getrokken en wordt er, zonder verdere storingen, richting de climax gewerkt.

Audiotransparent is erin geslaagd een boeiende, maar vooral een enerverende plaat aan de luisteraar te tonen. De songs zitten pienter in elkaar en de band heeft vooral geen moeite de luisteraar kippenvel te bezorgen. Wie nu nog durft te beweren dat Groningse popunderground op sterven na dood is, heeft het mis. Audiotransparent is niet voor het grote publiek. Het is een band om te koesteren. Het wordt een lange herfst.

Link:

www.audiotransparent.com