In the Fishtank 10 - Even Fishtanken

Wie vorig jaar Motorpsycho op de festivals van de lage landen zag spelen, zag ook dat de band zich regelmatig liet bijstaan door Jaga Jazzist, die andere geweldige formatie uit Noorwegen. Er waren vaak veel mensen op het podium en samen jamden ze er op los alsof het een lieve lust was. Na een aantal goed bevallen optredens werden de jamsessies aan het einde van het vorige festivalseizoen nog eens in een studio overgedaan.

What came out is a stunning cocktail of Stax Soul, John Coltrane and obviously, Pharaoh Sanders.

Wie op een rustige zondagmiddag alle platen van Motorpsycho naast elkaar zou leggen heeft de muziekgeschiedenis van de twintigste eeuw in één oogopslag op een rij. De leden van Motorpsycho zijn meesters in het afleggen van een parcours dat alle hoeken van de muziekwereld beslaat, maar ze weten daar steevast een eigen interpretatie aan te geven. Per plaat weet Motorpsycho volledig anders te klinken. In het jaar dat het schitterende countrygetinte album The Tussler opnieuw werd uitgebracht, verschijnt Motorpsycho wederom anders dan voorheen.

Een perfecte combinatie

Zogezegd worden er vijf nummers gespeeld en één van die nummers is een jazzy bewerking van het nummer Pills, Powders and Passion Plays dat ook terug te vinden is op het geroemde album Angels and Deamons at Play. De rest van de plaat is allemaal nieuw en is deels geschreven door de blazerssectie van Jaga Jazzist en deels door de mensen van Motorpsycho. In een paar nummers wordt er gezongen, maar over het algemeen zijn de nummers instrumentaal.

Nummer één zet de toon van de plaat en voor je er erg in hebt ben je alweer bij het laatste nummer, nummer vijf. Dit nummer, met de titel Tristano, vergt veel geduld van de luisteraar, maar als het eenmaal op gang is, dan is het ook het wachten waard geweest. In het ruim twintig minuten durende Tristano doen de muzikanten op plaat wat je anders tijdens optredens van ze gewend bent. De inventiviteit van beide bands zorgt voor een briljante combinatie van veel trompetten en lekkere, fijne jazzy grooves. De luisteraar laat zich vrijwillig blinddoeken om zich met volle overgave langs landschappen van geluid te laten leiden. Ik zou zeggen: never change a winning team.