Dylan blijft zich bewijzen

Dylan blijft tekstueel grotendeels de oude: de vele coupletten vloeien als vanouds uit zijn pen. De tekst “Shame on your greed, shame on your wicked schemes/I’ll say this, I don’t give a damn about your dreams” (uit Thunder on the Mountain) zou bijvoorbeeld niet misstaan naast een klassieke protestsong als The times they are a-changin’. Naast zulk engagement passeren thema’s als liefde (Spirit on the Water) en sterfelijkheid (When the deal goes down) de revue. De motieven zijn veelal nauw met elkaar verweven, zoals in afsluiter Ain’t Talking:

All my loyal and my much-loved companions/They approve of me and share my code/I practice a faith that’s been long abandoned/Ain’t no altars on this long and lonesome road.

Dylans tekstuele veelzijdigheid heeft in al die tijd weinig aan kracht ingeboet.

Strak en swingend

In muzikaal opzicht is Modern Times een afwisseling van bluesrocknummers en stukken met een meer ingetogen karakter, waarvan de laatste door contrabas, vioolspel en de occasionele pedal steel guitar een traditionele klank hebben. De bluesrocknummers klinken overtuigend: de band legt een strakke en swingende basis onder de begeesterde voordracht van Dylan. In de songs van het meer ingetogen type (Spirit on the Water, When the Deal goes down, Beyond the Horizon) gaat de zanger welhaast te werk als een vroege crooner, in de trant van Bing Crosby en consorten. Muzikaal is de plaat een geslaagd vervolg op de vorige twee studioalbums: zowel de invloed van het bluesy Time Out Of Mind (1997) als van het meer ingetogen Love and Theft (2001) zijn op Modern Times terug te vinden.

Jatwerk

Hoewel het cdboekje de tekst “All songs written by Bob Dylan” vermeldt, zijn er bij dit statement de nodige vraagtekens te plaatsen. Zo zijn Rollin’ and Tumblin’ en Someday Baby geënt op oude bluesnummers, onder andere uitgevoerd door Muddy Waters en Big Joe Williams. Dylan speelt geen letterlijke covers, maar gebruikt wel delen van de tekst en melodie van de oorspronkelijke nummers. Of er hier nu echt van jatwerk sprake is valt natuurlijk te betwisten: muzikale toe-eigening is in de bluestraditie een veel voorkomend fenomeen. Dylan maakt op Modern Times tevens gebruik van het werk van de negentiende eeuwse Amerikaanse dichter Henry Timrod. Ook hier geldt dat diens werk vooral als uitgangspunt wordt gebruikt, al komt er ook een aantal letterlijke citaten voor.Hoewel Dylan zich verschillende bronnen toe-eigent, heeft de taart die hij bakt toch altijd een onmiskenbaar eigen bodem. Zo bewijst Dylan met Modern Times dat hij nog steeds in staat is originele en meeslepende muziek te maken.