Muziek / Album

Motorpsycho – It’s a Love Cult

recensie: It's a Love Cult

De tijd dat Motorpsycho intense, gevoelige en overweldigende maar toch intieme muziek maakte, muziek die klonk alsof elk nummer hun laatste kon zijn, lijkt definitief voorbij. It’s a Love Cult ligt namelijk nogal verlengde van hun laatste twee albums, in elk geval wat betreft het gestroomlijnde geluid, de overdadige muziekhistorische referenties en de geconcentreerde, gelikte zangmelodieën en arrangementen. En net als het vorige album Phanerothyme is het resultaat helaas erg wisselvallig.

~

Het album begint met het prettig in het gehoor liggende maar uiteindelijk inhoudsloze Überwagner, en bevat verder een uiteenlopende verzameling van stijlen. Er zijn drukke en psychedelische up-tempo nummers (Neverland en de tamelijk misplaatste afsluiter Composite Head), terwijl de betere muziek in slimme, melodieuze en erg sfeervolle akoestische stukken als Circles en Carousel ligt. Er is helaas ook een soort duistere jazz, in het stuurloze The Mirror & the Lie en het al te fröbelende nachtclublied This Otherness. In deze stukken is de zang te zelfbewust en de vorm interessanter dan de inhoud, zodat ze uiteindelijk niet meer dan een saaie stijloefening zijn.

Kabaalrock

~

Frontman Bent Sæther’s teksten zijn bovendien soms verrassend zwak: de beste man heeft het moeilijk, maar als hij dat quasi-delicaat in teksten als “I feel so lost and I don’t know why” verwoordt, maakt het een nogal banale indruk. En dan is er nog de lichtelijk protserige kabaalrock van One More Demon, dat totaal niet op de CD past en eerder thuishoort op een album als Barracuda.

Hypermelodieus

Zodat opnieuw de beste nummers van het album afkomstig zijn van de overige twee bandleden: gitarist Snah’s Serpentine (de eerste single) is een prachtig, hypermelodieus liedje, met gemak het de beste van de CD en één van de mooiste die de band de afgelopen vijf jaar opgenomen heeft. Drummer Gebhardts What if is een snel, vrolijk en speels lied zoals alleen Gebhardt die kan schrijven (en zingen).

Onevenwichtig

Het past allemaal niet zo best bij elkaar, er staan een aantal zwakke en een handvol geweldige nummers op. Motorpsycho is nooit bang om zichzelf te vernieuwen en blijft gelukkig intelligente en interessante muziek maken, maar dit laatste album ligt misschien te dicht bij het vorige en is in elk geval te zwak en onevenwichtig samengesteld om hem erg memorabel te maken.

Links

Unofficial website