Ocean’s Eleven

Ocean’s Eleven is de remake van de gelijknamige film van Lewis Milestone uit 1960. Het aardige van de oude versie was natuurlijk de rolbezetting door de Rat Pack (Frank Sinatra, Dean Martin, Sammy Davis Jr., Peter Lawford en Joey Bishop). Dit is dan ook het enige leuke aan de oude versie. Soderbergh heeft met zijn nieuwe versie weliswaar een minder legendarische bezetting, maar heeft daarmee wel een leukere en vooral boeiender film gemaakt.

Danny Ocean (George Clooney) is nog maar net vrijgekomen of hij bedenkt alweer een nieuwe misdaad: de kluis van casinomagnaat Terrence Benedict (Andy Garcia) leegplunderen. Benedict heeft namelijk Ocean’s vriendin (Julia Roberts) afgepikt, en dat vindt Danny geen stijl. Samen met zijn rechterhand Dusty Ryand (Brad Pitt) trommelen ze nog negen man op om de grootste kraak ooit in Las Vegas te zetten.

Danny Ocean en zijn mannen mogen dan wel te boek staan als professionele misdadigers, in de praktijk blijken ze toch behoorlijk onhandig te zijn. Het predikaat kwajongens zou hen beter passen. Het zou voor de hand liggen Ocean’s Eleven te typeren als een heist-film, maar Soderbergh weet er op een geraffineerde manier meer van te maken. De hele film lijkt op een speeltuin waar Soderbergh zich lekker heeft in uit kunnen leven. Hij speelt zowel met de toeschouwer als met de film in het geheel. Alle genres en stijlen worden door elkaar gemixt met als gevolg een gelikt en ultiem onderhoudend geheel. De dialogen komen lekker ouderwets over en konden zo uit oude film noirs afkomstig zijn.

De behoorlijke indrukwekkende cast, waar we ook nog Matt Damon, Elliott Gould en Carl Reiner aan toe kunnen voegen, straalt van plezier, en terecht!
Ocean’s Eleven is heerlijk entertainment voor iedereen. Weer eens ouderwets naar de film? Dan zit je met Ocean’s Eleven gebeiteld.