Mulholland Dr.

Gezever

Hoe het verhaal van een David Lynch-film samen te vatten? Een stukje rechtlijnigheid aanbrengen en de kijker een beetje op weg helpen zodat hij niet geheel verdwaalt in het labyrint? Dit lijkt overbodig: de oplettende kijker weet best de weg te vinden in de films van David Lynch. Het veelgehoorde argument dat er zoveel overblijft waar de kijker naar moet gissen is louter gezever. Niet alles hoeft verklaard te worden, zeker niet na een eerste keer kijken.

Seksuele escapades

Betty (Naomi Watts) is een braaf Canadees meisje dat haar beroemde tante in Los Angeles gaat bezoeken. Ze heeft altijd gedroomd van Hollywood en waant zich dan ook in een droom wanneer ze in het appartement van haar tante mag logeren. De droom wordt verstoord wanneer Betty onder de douche een vrouw ziet staan. Deze weet niet wie ze is, alleen maar dat ze een auto-ongeluk heeft gehad. Ze noemt zich in eerste instantie maar Rita (Laura Harring), omdat ze die naam op een filmposter heeft zien staan. Romantisch als Betty is gaan ze op onderzoek uit. Al gauw wordt werkelijkheid vermengd met surrealistische en seksuele escapades waaruit steeds moeilijker kan worden opgemaakt wie de twee vrouwen eigenlijk zijn.

Surrealistisch dienblaadje

Naast deze personages worden de avonturen van de jonge regisseur Adam Kesher (Justin Theroux) gemixt. Duistere figuren bemoeien zich met zijn nieuwste film. De connecties met de twee vrouwen en een serveerster worden steeds complexer en dubbelzinniger zoals we van Lynch gewend zijn. Is niets zoals het lijkt, of wordt alles netjes aan ons gepresenteerd op een surrealistisch dienblaadje zwevend in een tijdsvacuüm?

Te duister

Mulholland Dr. was in eerste instantie bedoeld als tv-serie. De Amerikaanse zender ABC wilde bij nader inzien de serie toch niet realiseren omdat deze te duister zou zijn voor het publiek. De pilotaflevering duurde 100 minuten en dankzij geld van Canal+ kon er 45 minuten extra materiaal aan worden toegevoegd.

Samenraapsel

Lynch heeft met Mulholland Dr. niet zijn magnum opus gemaakt. De film lijkt het meest op een soort best of, een leuk samenraapsel van zijn stokpaardjes. Het zou kunnen dat hij zoveel materiaal in de film heeft verwerkt dat 20 tv-afleveringen niet voldoende zouden zijn om alles uit te werken en aan het licht te brengen.

De ware kracht van Mulholland Dr. ligt in het concept. Dit is niet alleen een film maar het is bovenal een film over film in een film met een film en ga zo maar door. Alle stijlen en genres worden aaneengelast tot één grote ode aan de filmgeschiedenis, met in de hoofdrol Los Angeles.

Mulholland Dr. is de uitgelezen kans om weer eens heerlijk weg te dromen in een droom.