Diversiteit als bottleneck

Hij mag dan net uit de luiers zijn, vanaf de eerste noot is duidelijk dat meneer Tempah heel goed weet waar hij mee bezig is. De plaat is van begin tot eind strak en glad geproduceerd, en een ware meltingpot aan stijlen. Pop, R&B, rap, dub, garage, grime en drum and bass zijn graag geziene gasten op het gevarieerde debuut van de jonge Brit.

Duister versus vrolijk

Zo laat Tinie Tempah in het nummer ‘Simply Unstoppable’ horen niet vies te zijn van een flink pompende, duistere grimebeat en een catchy ritme. De precies op de beats gelijnde rijmende teksten van Tinie Tempah gaan in harmonie samen met de door een zangeres ingezongen, rustigere refreinen. En dat terwijl ‘Written In The Stars’ weer een heel andere kant van de Engelsman laat zien. Een aanstekelijk popliedje met vrolijke beats, meezingmomentjes en op zijn hoogtepunt zelfs een korte gitaarsolo.

Voor zijn debuutplaat heeft Tinie Tempah gekozen om met flink wat andere artiesten samen te gaan werken. Zo is er het partymood verhogende ‘Miami 2 Ibiza’, dat hij samen met Swedish House Mafia opnam. De snelle raps, gecombineerd met de floorfillerbeats van onze drie Zweedse vrienden, zorgen voor een kleine climax tegen het einde van het album. Dit is eigenlijk hetzelfde met ‘Frisky’. Lekkere, elektronische geluiden onder een heftige baslijn doen al gauw de voetjes van de vloer gaan.

Overkill

Disc-Overy mag een afwisselende plaat genoemd worden. Dat kan in dit geval zowel positief als negatief opgevat worden. Aan de ene kant herhaalt de plaat zichzelf niet. Aan de andere kant is de variëteit zo groot dat het soms een overkill oplevert. Tinie Tempah wisselt tussen de nummers door in een enorm rap tempo van stijlen, waardoor hij een beetje van de hak op de tak springt.

Tinie Tempah laat op zijn knappe debuut horen van veel verschillende markten thuis te zijn. Geen muziekgenre is hem te gek, zo lijkt het. Op de nummers afzonderlijk valt niet veel aan te merken. Sterke songs die goed in elkaar steken. Hitpotentie is eerder regel dan uitzondering. Het is eerder het geheel waar het hem aan schort. Of beter gezegd: het ontbreken van een geheel. De plaat zal voor sommigen net even te divers zijn om van het eerste tot het laatste nummer weg te luisteren. En dat is jammer.