Toptrio van verstild tot gloeiend

Als je een contactadvertentie voor de band moest opstellen, zou daarin kunnen staan: ‘Fugimundi is intelligent, lief, levenslustig, creatief, gevoelig en vol van humor.’ Maar aan contact geen gebrek bij de band van trompettist

~

Fugimundi bestaat eigenlijk uit drie bandleiders. Zou dat niet botsen, denk je, zulke persoonlijkheden bij elkaar, maar hun ego is volstrekt ondergeschikt aan het belang van het geheel en de interactie met de collega’s. Hier staan drie gelijkwaardige topmuzikanten die elkaar niet in de weg zitten, maar elkaar opporren en het beste in elkaar naar boven halen. Gitarist Anton Goudsmit heeft zijn band

~

Het repertoire is afkomstig van alle drie de bandleden en is deels vastgelegd op het album Live at Yoshi’s, dat de band in 2008 opnam in Oakland tijdens een tour door de Verenigde Staten. Fugimundi speelt ook nieuw werk, waaronder een deel van de soundtrack van een film over koningin Beatrix, waarvoor de trompettist een opdracht heeft. De nummers van Vloeimans zijn vaak meditatief en kennen momenten van verstilling en verinnerlijking. Fraanjes composities zijn intens en doordacht met ogenblikken van dynamiek, waarna de rust terugkeert. De bijdragen van Goudsmit zitten vol humor en fratsen, en hebben een springerig karakter.

Grensoverschrijdend

‘Waar gaat het in de jazz nog over als North Sea Jazz wordt uitgeroepen tot beste popfestival en Anton Goudsmit tot beste popgitarist?’ Vloeimans stelt deze vraag, maar beantwoordt hem niet, al ligt er wel een zekere suggestie in besloten. Zeker is dat zijn eigen muziek de vluchtigheid van het populaire genre te boven gaat. Improvisatie blijft een handelsmerk, maar Fugimundi ontstijgt het hokje van de jazz en bewijst dat onder meer in een zinderende blues waarmee het de reguliere speeltijd afsluit. De band moet drie keer terugkomen, ongekend voor het Bimhuis.