Festivalseizoen geopend

De organisatie krijgt bij de start van het festival, bij de ontvangst van de vele bezoekers, meteen een forse tegenvaller te verwerken. De polsbandjes en badges zijn niet tijdig geleverd, waardoor zowel bij de bezoekerspoortjes als bij de persingang een enorme rij ontstaat. Niemand kan naar binnen gelaten worden voordat de versierselen beschikbaar zijn. Gelukkig blijft aan alle kanten de sfeer goed en wordt het toegestroomde publiek niet al te ongeduldig. De gemoedelijke sfeer overheerst ook dit jaar weer en het ongemak is bij binnenkomst op het festivalterrein in een paar seconden vergeten. Niemand heeft het er later op de dag nog over.

De 8WEEKLY-rondgang start op het Jack Daniel’s Stage met de Belgische bands The Van Jets en Customs. The Van Jets zetten een stevige rockset neer waar geen speld tussen is te krijgen, maar die ook niet opvalt. Een lekkere band die goed is ingespeeld maar die tekort komt  als het gaat om een eigen geluid en de daaraan gekoppelde liedjesschrijverij. Customs daarentegen is een band die duidelijk wel een eigen stijl heeft – een mix van indierock en new wave – en die zich al verder heeft ontwikkeld. Een positieve verrassing. Op naar de tweede act op de Main Stage, waar De Jeugd Van Tegenwoordig de aftrap heeft mogen verzorgen.

Maatje te groot

Jurk! bestaat uit Jeroen van Koningsbrugge en Dennis van de Ven, die we kennen van Draadstaal, een programma van de VPRO. Met hun debuutalbum Avondjurk en single ‘Zou zo graag’ gooiden de heren hoge ogen. Natuurlijk zijn de verwachtingen hooggespannen en het is de vraag of dit duo het publiek in de immense tent ook weet te boeien. Helaas is al snel duidelijk dat de heerlijke liedjes van Jurk! net een maatje te klein zijn voor de grootste tent van het terrein in Schijndel. De band zet een goede uitvoering neer, maar weet het aanwezige publiek net niet te binden. Alleen bij de single ‘Zou zo graag’ is er de broodnodige klik. Niet voor niets voeren ze dat nummer als toegift nog een tweede keer uit.

Herboren en hoogtepunt

Di-Rect luidt de avond in. Met nieuwe zanger Marcel Veenendaal en kersverse toetsenist Vince van Reeken is de band als herboren. De groep is uitgegroeid van een jonge jongensband tot een volwassen popband. De keuze voor zanger Marcel is een uitstekende. Hij doet zijn voorganger snel vergeten en is een geboren performer. Zijn wat hese stem heeft een lekker randje. Naast bekend werk horen we ook een aantal nummers van het nieuwe album. We kunnen gerust spreken van Di-Rect 2.0 en dat is een hele verbetering ten opzichte van de vorige versie van deze band.

Twee jaar geleden na het verschijnen van hun debuutalbum Shorland stond Moke ook op Paaspop. Vandaag is de Main Stage opnieuw het terrein voor deze band uit Amsterdam. Het optreden van twee jaar geleden voelde wat houterig aan, maar met twee jaar meer podiumervaring en het verschijnen van het tweede album The Long & Dangerous Sea zijn de verwachtingen hooggespannen. Deze verwachtingen worden meer dan ingelost. Moke is een geweldige band met liedjes die je pakken. Hun britrock, zoals ze het zelf noemen, wordt niet alleen in Nederland hoog gewaardeerd. Ook Duitsland en Engeland zijn het speelterrein van deze band. Niemand minder dan Paul Weller heeft zelfs als mentor van de groep opgetreden. Met hun single ‘Switch’ zullen de heren van Moke, mede geholpen door het gebruik ervan in een tv-reclame, ongetwijfeld ook de hitparades gaan bestormen. Op Paaspopzaterdag hebben ze een van de hoogtepunten neergezet.

De Paasnacht in

Dat de De Dijk een prima show neer kan zetten, op welk festivalterrein dan ook, is voor niemand een verrassing. Deze dijk van een band stelt nooit teleur. Met een gemak dat spreekt van een enorme ervaring weten Huub van der Lubbe en zijn mannen ook Paaspop om hun vinger te winden. Een van de hoogtepunten is ‘Mijn van straat geredde roos’, van hun laatste studioalbum Brussel. Toetsenist en accordeonspeler Pim Kops trekt aan het einde van de show zomaar zijn accordeon in tweeën maar gaat bijna naadloos, zijn verwondering uitend, verder op zijn toetsen. De Dijk heeft de garantie op een waardig optreden verzilverd.

Het publiek wordt de Paasnacht ingestuurd met de klanken van de Belgische formatie Novastar die voor de derde maal het Paaspoppodium mag betreden. Het vergt enig uithoudingsvermogen om tot één uur in de nacht te blijven wachten op de afsluiter van de eerste dag. ‘Jullie zijn het leukste publiek waar we tot nu toe om één uur ’s nachts voor hebben gespeeld’, weet Joost Zweegers de bezoekers toe te vertrouwen. Zijn show kan het aanwezige publiek van begin tot einde boeien. Niet alleen de singles, zoals bijvoorbeeld ‘Because’, vallen in de smaak, de band weet ieder nummer dusdanig neer te zetten, dat het publiek wordt meegevoerd. Joost Zweegers speelt afwisselend achter de grote vleugel, waar hij bijna niet zichtbaar is, en op de akoestische gitaar. Zijn enthousiasme en geïnspireerdheid zijn van zijn grillige bewegingen af te lezen, waardoor hij het podiumpersoneel regelmatig tot wanhoop drijft vanwege vallende microfoonstandaards, microfoons en vergeten gitaarschakelaars. Alles wordt feilloos opgevangen en dit verstoort de show geen moment.

Novastar blijkt een prima kaars voor de nacht. De Paaspopzaterdag zal nog lang nagloeien in de tenten op het kampeerterrein en in de wijde omgeving. Die gloed kan weer meegenomen worden naar een tweede dag vol muziek, gezelligheid en belevenissen op het tententerrein in Schijndel. Want Novastar is niet de laatste ster die geschitterd heeft op dit sympathieke evenement, waarmee het festivalseizoen van 2010 geopend is.