Theater / Voorstelling

Origin verwart en verwondert

recensie: Origin – Scapino Ballet Rotterdam

Na een succesvolle editie vorig jaar, betreedt het Scapino Ballet opnieuw de Nederlandse podia met het talentontwikkelingsprogramma Origin. De choreografieën worden gemaakt door jonge, veelal vrouwelijke, makers. Dit resulteert in een bijzondere voorstelling die het publiek continu laat nadenken over de betekenis achter het schouwspel.

Het Scapino Ballet is een meester in de uitvoering van moderne, abstracte dansstukken. Scapino werkt voor deze editie van Origin samen met het Rotterdams Choreografenconcours RIDCC en het Cinedans Filmfestival. Er worden daarom niet alleen twee choreografieën op het podium vertoont, maar ook twee op film.

Fibonacci en The breakable us

Origin trapt af met de eerste korte film Fibonacci van Tomáŝ Hubáčk. Een groep dansers rent in verschillende formaties door een woestijnachtig heuvellandschap. Ze vallen uit elkaar en komen al rennend weer bijeen. Uiteindelijk blijkt een jager de groep in het vizier te hebben. Tussen de fragmenten door wordt een teruglopende getallenreeks als een ‘rij van Fibonacci’ gepresenteerd. Er lijkt af te worden afgeteld naar het einde voor de vluchtende, kwetsbare groep dansers.

Kwetsbaarheid en het opgaan in omgeving en groepsformaties komen als thema terug in de aansluitende choreografie The breakable us van Olivia Court Mesa. Zes dansers bewegen zich door een wonderlijk decor van incomplete meubelstukken. De groep verbergt zich in het decor en vult incomplete delen aan met hun lichaam. De nadruk in dit stuk ligt op het ondersteunen van elkaar. De dansers, zowel de mannen als de vrouwelijke solist, liften elkaar op een vloeiende wijze.

Lucid Dreaming en Goats

Na de haast serene eerste akte wordt de dansfilm Lucid Dreaming van Emma Evelein vertoond. Een jonge vrouw in een treincoupé creëert in haar hoofd een hallucinante wereld vol kleurrijke en angstaanjagende dansfiguren. Het doet qua choreografie en sfeer haast aan als een clip van zangeres Sia.

Origin, Goats – Foto Bart Grietens

De avond wordt afgesloten met Goats van Sarah Baltzinger en Isaiah Wilson. In een decor van kunstgras bewegen zich een groep figuren, half mens, half geit. Het stuk is humoristisch en absurdistisch, vol gekke sprongen en plotseling gemekker. Echter verbeelden de bewegingen ook een machtsstrijd tussen de figuren die het stuk een beklemmende ondertoon geeft.

Totaal verschillend, toch verbonden

Elk van de vier getoonde stukken hebben hun eigen thema’s en sfeer. Voor de pauze staat de kwetsbaarheid van de mens centraal, na de pauze ligt de nadruk vooral op absurdisme. Toch zijn er tussen beide aktes ook duidelijke verbanden te zien, waardoor Origin wel degelijk als een eenheid aanvoelt. In zowel Fibonacci als Goats is een groep zoekende naar de machtsverhoudingen, ze gaan uit elkaar en komen weer bijeen. The breakable us en Lucid Dreaming zetten beiden op een andere wijze een surrealistische droomwereld neer. Dierlijk kuddegedrag is een thema dat zowel terugkomt in Goats als Fibonacci.

Origin is een complexe voorstelling die de toeschouwer continu laat nadenken over de betekenis achter de choreografie. De dans is niet voor mooidoenerij. Het gaat hier niet om de technisch perfect uitgevoerde développé of pirouette. De bewegingen vertellen een verhaal. De contemporary dansstijl heeft de nadruk in alle dansstukken in Origin. De voorstelling laat de diversiteit van deze stijl zien: van snelle staccato bewegingen in Goats tot golvende, beheerde bewegingen in The breakable us.

Origin is een aanrader voor liefhebbers van moderne dans of audiovisuele kunst. Het is vernieuwend en rauw en laat je verwonderd, en wellicht ook wat verward achter. Hopelijk krijgt een nieuwe lichting jonge makers volgend jaar weer de kans om met het talentvolle Scapino Ballet samen te werken en weer een bijzondere voorstelling neer te zetten.