iPoetry Live in Utrecht
.
Het trapje afdalend naar de geïmproviseerde kassa van het Utrechtse Moira wordt de bezoeker vergast op een dikke wierookwalm die je je alleen nog kan voorstellen in de kamers van kringloopkledingmeisjes die niets moeten hebben van moderne nieuwlichterij als chemische geurkaarsjes.
Kerstlichtjes
In de zaal zelf is de wierook vervangen door geur- en smakeloze waxinelichtjes op batterijen, de tafeltjes zijn omhangen met glimmende rode kleedjes die nooit trendy zijn geweest. Ondanks een gat in het plafond ontbreekt een goede open haard, evenals meer eigentijdse verwarmingselementen. Aan het plafond hangen ondefinieerbare, grote glimmende rode ballen die de vlekken en kapotte spotjes niet kunnen verhullen. Het onvermijdelijke snoer kerstlichtjes uit een heel oude doos kringelt zich langs een wand.
Niet echt de ambiance die je verwacht bij een ‘nachtclubsetting’. Maar laat je niet misleiden, de hele avond heerst er in dit oude gebouw een heerlijk chaotisch sfeertje. Mogelijk gemaakt door enthousiaste vrijwilligers met een passie voor cultuur. En niet voor niets: bijna alle stoelen zijn bezet, door een breed publiek met een licht overwicht van jonge vrouwen.
De goedmoedige bezoeker neemt dan ook veel voor lief. Het geluid dat uit de speakers kraakt, de microfoon die bij de een te weinig versterkt en bij de ander veel te veel. Of de muziek die te vroeg start en vervolgens eventjes helemaal niet meer bij de korte theateract. Dat na de pauze de lancering van de website iPoetry in een klap verijdeld wordt omdat het spreekgestoelte weigert nog langer de benodigde laptop te dragen, kan er dan ook nog wel bij. Een presentatie die overigens al moeilijk genoeg was – Moira beschikt niet over een internetverbinding.
Slamkoningin
Maar gelukkig geldt bij iPoetry Live de kracht van het voorgedragen woord, ingeleid en uitgewuifd door huisband Phinx. En enthousiast als altijd aan elkaar gepraat door de bij Utrechtse poëtische gelegenheden niet te ontlopen Alexis de Roode.
iPoetry Live brengt op een succesvolle manier ervaren, gelauwerde dichters, debutanten en beginnelingen bij elkaar op één podium. De onlangs gedebuteerde Andy Fierens past er met zijn krachtige performance evengoed als de drie vwo-leerlingen met hun korte theatervoorstelling.
Deze avond schittert vooral de nationaal bekroonde Utrechtse ‘slamkoningin’ Ellen Deckwitz die de zaal wat stil, maar geboeid laat luisteren naar haar voordrachten die haast verhaaltjes worden, waarin haar inleidingen als vanzelf vervloeien met de gedichten. Deckwitz weet vaak te verrassen met regels die je direct bijblijven: ‘Zij neigen ertoe stilte een woord te laten zijn waarmee zij wonden slaan die maar een beetje zweren.’
Het sluitstuk is de bijdrage van emeritus hoogleraar Herman Pleij, die als intellectueel voordrachtskunstenaar onovertroffen is. Snel pratend, breedsprakig, voortdurend afdwalend, bijzinnen van bijzinnen makend verliest Pleij nimmer de rode draad. Alle informatie is duidelijk, zinvol en vaak ook gewoon leuk om te horen. Literatuur was in de middeleeuwen een publiek spektakel, houdt hij zijn gehoor voor. Het publiek kan vervolgens zelf concluderen dat het deze avond niet anders was.
Volgende editie: 18 maart.