‘In twintig minuten opbouwen, spelen en weer afbouwen’

‘We heetten al de Ponies voordat we eigenlijk officieel waren begonnen’, vertelt Anna Hermanns in het Utrechtse café Springhaver. ‘Het verband tussen de naam van het café en onze theatergroep is puur toeval. Dit café zit bij mij om de hoek en ik vind het leuk om hier af te spreken.’

Als enig Nederlands gezelschap reisde Theatergroep Ponies in juli met de voorstelling Scala naar Edinburgh af om op uitnodiging van de Nederlandse ambassade op het Edinburgh Fringe Festival te staan. Direct na terugkomst stonden ze begin augustus met Scala op het Amsterdamse Fringe. 8WEEKLY kijkt met theatermaakster Anna Hermanns terug op de hectische periode tijdens de festivals.

Hermanns: ‘De voorstelling is daar heel goed ontvangen. Ik was bang voor de reacties van de mensen daar, maar het is een lief publiek. Mensen vonden het indrukwekkend en krachtig. De voorstelling had wel een impact. We hebben veel goede recensies gehad. Scala is een uitvergroting van de gedachten die wij allemaal wel eens hebben. Je ziet wel eens dingen die er niet zijn of die je zelf verzint. De voorstelling gaat over een denkwereld. De angst om de grip op de realiteit te verliezen. Ik ben zelf heel tevreden met de voorstelling. Ook alle credits voor Lize van Olden. Zij speelt in het stuk de vriendin, maar mag niks zeggen. Het is een uitdaging om zo min mogelijk te doen. Het is moeilijker dan je denkt. Zij moet de hele tijd haar mond houden en een neutrale houding aannemen. Zij kan op geen enkel punt haar moment pakken. En toch is ze een belangrijk onderdeel van de voorstelling. Zonder de vriendin mist de voorstelling veel lagen.’

‘Scala is een oorspronkelijk een Nederlandstalig stuk, maar voor Edingburgh heb ik het in het Engels laten vertalen. Samen met een kennis van mijn ouders heb ik mij een heel weekend opgesloten in een huisje in Friesland om aan mijn uitspraak te werken. En nog sprak ik niet alle woorden goed uit toen ik op het Schotse Fringe stond. Na de eerste avond kwam de vrouw die onze publiciteit deed tijdens het festival naar mij toe en bood ze spontaan aan om nog meer aan mijn uitspraak te werken. Ik heb bij haar aan de keukentafel nog mijn uitspraak geoefend. Niet raar natuurlijk als je bedenkt dat we twee weken voorbereidingstijd hebben gehad. Tijdens de voorstelling is het echt gegroeid.’

‘Edinburgh is echt een enorm groot festival. Het is best zwaar. Je bent een van de tweeduizend groepen die daar staan en je weet helemaal niks. Vergeleken met het Fringe in Amsterdam, daar stonden maar 61 groepen. Maar toch voel ik dat er in Amsterdam wel iets gebeurt. Het gaat hier langzaam groeien. Het aanbod zal altijd blijven, want er zijn veel jonge groepen.’

Ritme
Tijdens de opening van het cultureel seizoen in Utrecht heeft Hermanns Scala ook meteen weer in het Nederlands gespeeld. Hermanns: ‘Het was een hele ander voorstelling. Scala had opeens een ander ritme. Het was best pittig. Ik had maar een paar dagen om het in het Nederlands te repeteren. De sfeer was ook anders. Tijdens de voorstelling zaten kinderen te praten en was er een man die steeds zijn wandelstok liet vallen.’ Helemaal klaar met het onderwerp is Hermanns nog niet. ‘Misschien ga ik door op dit onderwerp. Nu ga ik eerst een paar weken vakantie houden en daarna begin ik met repeteren voor een stuk bij een ander Utrechts gezelschap.’

Scala speelt dit jaar en begin 2010 nog een aantal keer. Houd de site in de gaten voor de actuele data. Op 25 november staan ze op het Jonge Harten Festival in Groningen.