Film / Films

Catch Me If You Can

recensie: Catch Me If You Can

Frisse kleuren en een vrolijk, luchtig verhaal: Catch Me If You Can is in alle opzichten een stijlbreuk voor Steven Spielberg, want nooit eerder maakte hij zo’n lichtvoetige film. Met behulp van Leonardo DiCaprio, Tom Hanks en zijn vaste groep medewerkers filmde hij in recordtempo dit waargebeurde kat-en-muisspelletje.

~

“Uw zoon heeft weken lang de plaats van de docent ingenomen,” krijgen pa en ma Abagnale aan het begin van de film te horen van het hoofd van de middelbare school waarop zoonlief zit. “Hij heeft huiswerk opgegeven, proefwerken nagekeken en strafwerk uitgedeeld.” Deze stunt is het begin van een verbijsterende carrière waarin Frank Abagnale Jr. (DiCaprio) achtereenvolgens piloot bij een grote luchtvaartmaatschappij, geheim agent, arts en advocaat wordt, en dat allemaal voor zijn eenentwintigste verjaardag.

Puistige puber

De film is gebaseerd op het levensverhaal van de echte Frank Abagnale, die ook als technisch adviseur op de titelrol staat. Met een grote dosis geluk, bluf en doorzettingsvermogen ziet de jongen de ene deur na de andere voor zich geopend worden. De rol van de gladde maar zeer aimabele Frank Abagnale is Leonardo DiCaprio op het lijf geschreven; hij speelt net zo gemakkelijk de puistige puber aan het begin van de film als de gewiekste oplichter die hij vijf jaar later is geworden. Om enige lijn in het episodische karakter van het verhaal te brengen, bedacht schrijver Jeff Nathanson FBI-agent Carl Hanratty, gespeeld door Tom Hanks, die Abagnale al die jaren lang op de hielen zit.

Sprankelend

~

Hoewel DiCaprio tijdens de hele opnameperiode griep had (overgehouden van de opnamen van Gangs of New York), is aan alles te merken dat de makers een hoop lol hebben gehad aan Catch Me If You Can: de hele film is gedompeld in heerlijk zomerse kleuren die doen denken aan de films van de jaren zestig, en de luchtige toon van de film wordt nog eens extra licht door de sprankelende jazzy score van vaste Spielberg-componist John Williams. Het is onmogelijk om aan het einde van de film geen glimlach op je gezicht te hebben.

Frustrerend

Catch Me If You Can is een film van Steven Spielberg, en dat betekent een ruim gevulde dvd. Maar net als zijn voorgaande films Minority Report en Artificial Intelligence: AI hebben de makers van de dvd gekozen voor een grote hoeveelheid losse featurettes, die gemakkelijk samengevoegd hadden kunnen worden tot een lange documentaire. Zeker omdat er geen “Play All”-functie aanwezig is, is het behoorlijk frustrerend om steeds terug te moeten naar het menu voor de volgende paar minuten.

Tenenkrommend

Op zich was dit nog wel te vergeven als de kwaliteit van de featurettes wat beter was geweest, maar de hele tweede disc van deze set is eigenlijk net zo luchtig als de film zelf. En voor de duidelijkheid: dat is geen compliment. Behind the Cameras is de beste van de rij, met een interessante kijk op de snelle werkwijze van Spielbergs goed op elkaar ingewerkte team, maar bij de acteursinterviews (onder de tenenkrommende titel Cast Me If You Can) gaat het fout. Acteurs vormen bijna per definitie het minst interessante deel van een film en ook hier hebben ze zeer weinig te vertellen. Gelukkig is de echte Frank Abagnale een stuk leuker: het is fantastisch om te horen hoe de film die je net hebt gezien vrijwel volledig door hemzelf is beleefd.

Een van Spielbergs leukste films sinds tijden gaat op dvd vergezeld van een paar teleurstellende extra’s. Gelukkig kan de film prima voor zichzelf spreken, en deze dvd is dan ook zeker een kijkje waard.