Geschiedenis herhaalt zich voor Hans Liberg

Liberg is ons koude kikkerlandje inmiddels al lang ontgroeid. Zijn 25-jarig jubileum viert hij bijvoorbeeld niet alleen in Nederland, maar ook in België, Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. Ook in Amerika groeit zijn populariteit. Zijn humoristische manier van muziekcabaret waar de grens tussen klassiek en modern vervaagt, blijkt eveneens geen grenzen te kennen. Sommige van zijn acts zijn inmiddels zelf klassiekers geworden en het is daarom ook niet verrassend dat Liberg, net als iedere zichzelf respecterende popgroep of zanger, op een gegeven moment met een The Best Of komt. Dat is 25 jaar Hans Liberg geworden.

Klassiekers

Alle oude klassiekers passeren weer de revue, alleen wordt voor deze voorstelling net wat meer (muzikaal en menselijk) materieel uit de kast getrokken. Libergs vertolking van de klassieke opera Aïda – ja je weet wel, die van de bekende componist Elton John – waar Aïda de lange trap afkomt en een signaal uit de woestijn hoort, komt weer voorbij. De Spaanse celliste die veel “false notas” speelt, Gloria op de gitaar en de sopraan waar Liberg zich aan irriteert, zijn ook weer van de partij. De enige attributen die ontbreken zijn de enorme ronde zonnebril (die er wel ligt, maar niet op gaat) en de Eurogitaar. Klassiekers zijn het inderdaad, en het publiek blijft het amusant vinden, maar enig ‘pimpen’ was hier wel op zijn plaats geweest.

Niet alles is echter hetzelfde. Het decor voor 25 jaar doet deze keer Chinees aan met de grote poster van Hans Liberg à la Mao op de achtergrond. Liberg maait in het rond met een rood lint, zet een klankschaal omgekeerd op zijn hoofd en slaat de gong. Enkel een symfonie van pingpongballetjes ontbreekt. Hij wordt begeleid door een strijkkwartet in militair outfit (uit Tsjechië, maar dat terzijde). Dit strijkkwartet, dat vrijwel de hele voorstelling het podium met Liberg deelt, bewijst zeker een toegevoegde waarde omdat het de pianomuziek van Liberg voller maakt op een klassiekere manier dan de band van Tatatata ooit zou kunnen. Dit kwartet is dan ook de bron van veel van de nieuwe sketches. Af en toe gooit Liberg er nog een recentere grap doorheen over Wilders of door Shine van de Toppers tussen de klassiekers door te spelen. Ook op het einde wordt nog een nieuw lied getiteld Democratie ten gehore gebracht. Dit is eigenlijk een toegift, maar komt over als een stukje show dat er per ongeluk tijdens de voorstelling zelf bij is ingeschoten.

Genieten

Kortom, wanneer u genoten heeft van Libergs vorige shows, dan geniet u ook van 25 jaar Hans Liberg, want de Liberg-stijl blijft onveranderd, evenals het overgrote deel van de acts. In tegendeel tot wat Liberg claimt, de geschiedenis herhaalt zich dus wel degelijk. De vraag is of de show daardoor ook minder aantrekkelijk wordt, want Libergs humor is bovenal tijdloos.

25 jaar Hans Liberg is nog te zien in Theater Figi in Zeist, Theater Castellum in Alphen aan de Rijn en in Bonn en Keulen. Klik hier voor meer informatie.