Hoopvol sprookje
Het kan verkeren. Een jaar geleden leek Slumdog Millionaire de bioscopen niet te halen nadat de distributeur zich had teruggetrokken wegens gebrek aan vertrouwen in het project. Nu is de film dé verrassing van het afgelopen filmjaar en met tien Oscarnominaties op zak een van de grootste kanshebbers voor de belangrijkste Amerikaanse filmprijzen.
Oliver Twist
Hoewel Slumdog Millionaire geafficheerd wordt als de feelgoodfilm van het decennium, wijzen die eerste momenten daar absoluut niet op. De moeder van Jamal komt om het leven bij sektarisch geweld en samen met zijn broer Salim komt hij in aanraking met een Indiase Fagin die kinderen wil verminken, zodat ze meer geld opleveren op straat. In die momenten ontwikkelt de film zich ook als het Indiase equivalent van Oliver Twist, waar scenarioschrijver Simon Beaufoy (The Full Monty) graag naar verwijst. Als Jamal en Salim in contact komen met de mooie Latika, wordt al snel duidelijk dat Boyle in eerste instantie een romantisch sprookje over lotsbestemming en ware liefde wilde maken.
Hoe afgezaagd dat ook klinkt, het werkt. Het is moeilijk om niet mee te gaan in de sprookjeswereld van Boyle, waar een niet al te snuggere jongen alle vragen in een tv-programma weet te beantwoorden. Hij slaagt hierin doordat de vragen te maken hebben met gebeurtenissen die hij in zijn leven heeft meegemaakt. Slumdog Millionaire brengt het met een gepaste dosis engagement, de nodige visuele flair en een lekker hoog tempo, waardoor slechts de echte cynici vraagtekens zullen zetten bij de ongeloofwaardigheden van het plot. Slumdog Millionaire is een modern sprookje met een gepast happy end. In tijden van toenemende duisternis, is het dit hoopvolle verhaal dat bij mensen over de hele wereld gehoor vindt.