Veel bombarie om niets

Met veel bombarie liet Beau van Erven Dorens eerder dit jaar weten dat hij niet wilde meewerken aan Romeo over Julia. Het schijnt dat hij zijn rol te klein vond. Deze actie bracht zo veel commotie en publiciteit met zich mee dat je bijna zou denken dat het een set up was. Dat Van Erven Dorens, als ware hij Bassie, bij de première gewoon op het toneel zou verschijnen. Helaas gebeurde dit niet. Zijn rol is overgenomen door een andere acteur en zo kon de voorstelling toch gewoon doorgaan.

Romeo over Julia is gebaseerd op Shakespeares Romeo and Juliet. Vijf jongens kruipen in de huid van Romeo, van Julia, voedsters en vechtersbazen. In een toneelsetting op de scène schetsen ze in een notendop het romantische verhaal van de verboden liefde. Er staat een mini-podium met rode gordijnen op het grote podium en daarboven staat met grote verlichting dat Romeo van Julia houdt.

Lekker chill

De vijf acteurs in deze voorstelling staan, terwijl het publiek de zaal in stroomt, gelikt hun toeschouwers te bekijken. Gestoken in strakke pakken dansen, chillen en lachen ze. Op de muziek van Don’t you want somebody to love zetten ze meteen een losse sfeer neer. Als het stuk dan eindelijk begint, wordt duidelijk dat deze jongens in een kitcherig decor Romeo and Juliet voor ons gaan spelen. In vijf bedrijven.

De vijf acteurs, Johnny de Mol, Teun Kuilboer, Jorrit Ruijs, Tim Murck en Kevin Hassing spelen om beurten verschillende rollen. Kuilboer speelt Julia en De Mol Romeo, maar in de volgende scène speelt De Mol net zo makkelijk een voedster in een jurk. De zaal die blijkbaar vol zit met bakvissen, giechelt er op los. Dat is fijn voor de acteurs, die in het eerste deel vooral op de lach spelen. Op die manier wordt een Surinaams accent bij een van de vrouwenrollen gierend geconsumeerd. Maar in het tweede deel speelt de lollige sfeer de jongens parten. Hier wordt het verhaal serieuzer maar kunnen vooral Murck en De Mol niet voorkomen dat er ook tijdens serieuze en ontroerende scènes storend gelachen wordt.

Wegtrekker

Omdat Romeo over Julia een toneelstuk in een toneelstuk is, worden er speelse grapjes uitgehaald. Als De Mol zich irriteert aan het Surinaamse accent van Ruijs, dan zegt hij gewoon dat hij daar mee moet kappen. En vinden de jongens een scène saai, dan vertellen ze het publiek dat ze dat stuk hebben geschrapt omdat ze er niets aan vonden.

Hoewel er diverse passages zijn geschrapt, kan dit niet voorkomen dat het stuk veel te lang duurt. Het is ook jammer dat regisseur Marcus Azzini de modernisering van Romeo and Juliet niet verder heeft doorgetrokken en er echt iets flitsend van heeft gemaakt. Nu raakt het stuk kant noch wal omdat het net tussen twee doelgroepen in valt. CKV-leerlingen zullen het eerste half uur genieten van de vijf jongens op het podium maar krijgen onherroepelijk een wegtrekker en de geoefende kijker stoort zich waarschijnlijk aan het verhaal dat voor hen verteld wordt door vijf raddraaiertjes.

De acteurs doen hun best en allemaal hebben ze zo hun hoogtepunten. Ze wisselen steeds van rol en dat maakt het voor de onervaren kijker in het begin wat warrig. Na de ommekeer, in het serieuze deel van het stuk, wordt de rolverdeling vaster en is De Mol voornamelijk Romeo en Murck Julia. De slotscène is iets waar het hele stuk naar uitgekeken wordt, vooral door het slepende verhaal, en daarna is het ook meteen klaar. Dat voelt dan toch een beetje leeg omdat de afloop van het stuk natuurlijk geen verrassing is. De poging is leuk, de acteurs zijn fijn om naar te kijken maar het valt gewoon allemaal een beetje tegen. Wat dat betreft mag Engelkes blij zijn met van Erven Dorens, want van mond-op-mond reclame moet hij het dit keer niet hebben.