Verbannen dichtkunstenaar

De dichter Ai Qing ondergaat omwille van zijn schrijfwerk moeilijke tijden in zijn leven. Door het regime van China wordt hij verbannen. Hoewel hij een vertrouwensband met Mao Zedong had, belandt hij in Klein Siberië. Ondanks dat blijft hij schrijven.

Poëzie wordt begrijpelijk

Het lezen van en begrijpen van gedichten is niet voor iedereen weggelegd. Wonderlijk genoeg is Sneeuw valt op het land van China voor menigeen goed leesbaar. Ook is het werk van Ai Qing voor velen goed te lezen en te doorgronden. Dit is vooral te danken aan het baanbrekende werk van de schrijver om poëzie te schrijven in een vrije versvorm en gebruik te maken van heldere zinnen in plaats van veel beeldspraak.

Toch is Qings werk wel degelijk poëzie. Hij maakt namelijk gebruik van strofen en in korte teksten weet hij veel te vertellen. Nergens krijg je het gevoel dat het proza is. De teksten zijn een heldere weergave van de binnenwereld van Qing en van observaties van zijn omgeving en zijn belevenissen. Soms voel je het ritme in zijn teksten en ontstaat een duidelijk kader van tijd doordat voorvallen gelinkt worden aan geschiedkundige gebeurtenissen. Zo lezen we twee strofen van het gedicht ‘Sneeuwval in de ochtend’:

          Zonder geluid valt de sneeuw, valt de sneeuw

          zonder ophouden van de sneeuw, valt de sneeuw

          witte sneeuw heeft de tuin bedekt,

          witte sneeuw heeft de bladeren bedekt,

          hoe stil is de hele wereld, hoe stil.

 

          ……..

          ……..

 

          We zijn al lang niet meer geweest in bos

          waar alle bomen hun bladeren verloren;

          van niemand is nog een schaduw,

          maar ik herinner me nog altijd dat kind

          en zijn heel, heel zachte zang,

          al zou ik nu niet meer weten in welke hut hij woonde.

Periodes tekenen

De bundel Sneeuw valt op het land van China werd samengesteld door zijn zoon en schrijver Ai Dan. Het voorwoord werd geschreven door zijn zoon uit een ander huwelijk, de beeldend kunstenaar Ai Weiwei.

Alle gedichten werden geschreven tussen 1933 en 1980. De schrijver Qing leefde van 1910 tot 1996. De gedichten worden in de bundel ingedeeld in zes periodes van de schrijver die steeds ingeleid worden door een duidelijk beeld te schetsen van de periode in het leven van de schrijver, zijn omstandigheden en zijn levenswandel. Een levenswandel die het lezen waard is omdat de periodes in zijn leven met ontberingen hem toch niet weerhielden om fraaie poëzie te schrijven die ook in deze tijd nog steeds zijn waarde en waardering kan vinden.

De bundel is het lezen meer dan waard en is voor minder geoefende poëzielezers een aanbeveling door de wijze van dichten. Bovendien heb je daarna nog de mogelijkheid om veel meer toegankelijke poëzie te lezen, want Qing kreeg vele navolgers.