‘Feel good muziek’ van The Presidents

Geen zware teksten met achterliggende gedachtes, geen ingewikkelde gitaarsolo’s, geen lastige drumritmes en zelfs geen zes gitaarsnaren. De muziek van The Presidents of the United States of America blinkt niet uit in complexiteit of in het brengen van vernieuwende geluiden. Maar weinig muziek is zo catchy en humoristisch als de muziek van deze grungeband uit Seattle.

In 1995 debuteerde The Presidents of the United States of America met een titelloos album. Het sloeg in als een bom en bracht de groep direct commercieel succes met de singles Peaches, Kitty en Lump. Het geluid van de band onderscheidde zich van andere groepen door de ongecompliceerdheid van de nummers. De gitaar van zanger en gitarist Chris Ballew heeft slechts drie snaren en ook op de basgitaar ontbreken snaren. Door het eenvoudige karakter van de songs is de muziek bovengemiddeld toegankelijk. De teksten zijn uiterst geestig en zitten vol zelfspot.

Het tweede album van de band, II, ligt qua geluid in het verlengde van het debuut, maar is commercieel gezien een stuk minder succesvol. Drie jaar na hun eerste plaat, in 1998, besluit het drietal het voor gezien te houden om meer tijd te besteden aan hun families en aan soloprojecten. Dat jaar verschijnt er nog wel een derde album met demo’s, covers en een aantal nieuwe nummers. Een tijdelijke heroprichting in 2000 resulteert in een vierde cd van de band, maar pas in 2004 komt de band meer blijvend bij elkaar. Hetzelfde jaar nog verschijnt de plaat Love Everybody. Nu, weer vier jaar later, is het tijd voor These Are The Good Times People.

Onveranderde formule

Op het zesde album wordt duidelijk dat de band niet erg van vernieuwing houdt. In dertien jaar tijd is de formule van de band geenszins veranderd. Muzikaal blijft de muziek simpel en technisch niet hoogstaand. In rap tempo worden de poppy grungenummers op de luisteraar afgevuurd. De teksten zijn nog even humoristisch als altijd, zoals in het nummer Bad Times waarin Ballew om meer slechte tijden verzoekt. De cd luistert zeer gemakkelijk weg en is een verademing in de tijd waarin zoveel newwave- en postpunkbands om aandacht schreeuwen.

These Are The Good Times People is een vermakelijk album zonder een misser. Echt spannend wordt het nergens, maar dat is ook niet echt wat we van de band verwachten. Een vrolijk ‘feel good’ album dat het in mijn stereo erg goed doet in het depressief makende, regenachtige aprilweer.