Ane’s yin en yang
Omdat ze zo veel songs bijeen geschreven en opgenomen had, bracht Ane Brun in 2020 uiteindelijk twee full albums tegelijkertijd uit: How Beauty Holds The Hand Of Sorrow en After The Great Storm. En wat voor albums! Opgesplitst in twee complementaire werelden, als dag en nacht, als yin en yang.
Sinds haar vorige album When I’m Free in 2015 dook Ane Brun in 2019 opnieuw in de studio samen met producers Martin Heredos en Anton Sundell. De Noorse zangeres en singer-songwriter weet je met haar bescheiden, bezwerende gezangen vaak te betoveren, maar toont zich ook van andere kanten met deze duorelease.
Deinen op levensvragen
Als luisteraar is het aangeraden om je eerst onder te dompelen in de meest dynamische plaat van de duorelease: After The Great Storm. Ruim een uur lang kun je meedeinen op de beats van haar nieuwe hits ‘Honey’, ‘Crumbs’, ‘Take Hold of Me’ of titeltrack ‘After The Great Storm’. Het lijkt wel een moderne mantra van levensvragen: hoe gaan we om met liefde, rouwen, eenzaamheid, mentale gezondheid en andere menselijke zorgen? Thema’s die vandaag de dag meer dan ooit spelen, vermengt Ane Brun hier allemaal in haar muziek.
Denkbeeldige film
How Beauty Holds The Hand Of Sorrow had zo in z’n geheel de aftiteling kunnen zijn van een film die je doodgraag zou gezien hebben. Pakkend, tragisch en toch sereen, maar vooral ook van hoge klasse. Luisteren naar dit album is als zwaar blijven plakken in de cinemazetel, een traantje wegpinkend, bekomend van een onvergetelijk verhaal. Zeker bij ‘Closer’, ‘Trust’ of ‘Breaking the Surface’ bijvoorbeeld. Of misschien wel een Noors sprookje, want hoe feeëriek laat ze het niet klinken? Vanaf het begin van dit album wordt de toon gezet met zacht getokkel op een gedempte piano, aanzwellende strijkers en daarbij komt dan de streling van haar fijne stem.
Vrees niet, vrienden
Een tour zal er niet meteen in zitten, maar niet gevreesd: we zijn wel even zoet met deze twee waardevolle albums in ruil. Beide albums zijn verbonden door de sterke single ‘Don’t Run & Hide’, opnieuw gebracht in twee verschillende versies, met piano versus volle bezetting. De tekst van het nummer illustreert opnieuw heel mooi hoe Ane menselijke gevoelens kan beschrijven en bezingen:
Fear is a choice
A lonely exile
It’s a cloud
Dimming the landing lights
When you find
Yourself between reality and dreams
Accept and breathe
Over and over and over and over
