Ademloos meeleven met een integer geloofwaardig verhaal
Kenneth Lonergan en Matt Damon stonden aan de wieg van Manchester By The Sea. Lonergan schreef het verhaal en Damon zou de film regisseren of een van de hoofdrollen spelen. Door gebrek aan tijd gaf hij de regieklus terug en paste ook de opnameperiode niet in zijn agenda. Uiteindelijk trok hij zijn portemonnee in de rol van producent. Na een aandeel in het scenario van Analyze This (1999) behaalde Kenneth Lonergan prijzen voor de regie van You Can Count On Me (2000). Hij schreef enkele jaren aan het verhaal van Manchester By The Sea. Vervolgens werd hij ook regisseur en strikte hij Casey Affleck voor de hoofdrol.
In het plaatsje Manchester, New England, heeft in een recent verleden een tragedie plaats gevonden. Door een noodlottig ongeval verloor Lee Chandler (Affleck) zijn kinderen. Hij verhuisde en leidt nu als klusjesman een teruggetrokken leven. Hij drinkt zijn verdriet weg en slaat in een sporadisch weekendgevecht zijn verdriet van zich af. Chandler ziet geen toekomst en wil niets liever dan het verleden vergeten. Maar dan gaat de telefoon…Lee’s oudere broer Joe is plotseling overleden en de voogdij over zijn zoon Patrick gaat naar Lee, zoals Joe wenste.
Confrontaties
Lonergan snijdt de verhalen van de broers door elkaar. De details van de tragedies komen langzaam aan het licht. Omdat Lee terug moet naar zijn oude woonplaats, wordt hij geconfronteerd met mensen en gebeurtenissen uit het verleden. Daarbij is er voor Lee de gedwongen relatie met Patrick. De zestienjarige jongen kent het verleden van zijn oom maar ten dele en heeft moeite zijn eigen leven op te pakken. Bij alle ellende komt voor Lee ook nog de ontmoeting met zijn ex-vrouw. Zij is ondertussen zwanger van haar nieuwe vriend, maar wil niets liever dan de relatie met Lee weer oppakken.
Manchester By The Sea is een film met een loodzwaar verhaal. De verhaallijnen blijven geloofwaardig, omdat Lonergan geen moment in de valkuil van overdreven of goedkope emotie stapt. Casey Affleck speelt de rol van getormenteerde familieman bijzonder sterk. Het is fascinerend om te zien hoe de acteur pijn en woede portretteert. De blik van Chandler is veelal leeg en vertelt daarmee toch het hele verhaal. De overige rollen zijn goed gecast, maar staan in de schaduw van de grootse prestatie van Affleck. De film is een integer gemaakte en meer dan geloofwaardige film over geluk en drama in een familie. De film is terecht kanshebber voor prijzen op de diverse festivals en een geduchte gegadigde voor de jaarlijstjes van 2017.
