Revue zonder scherp randje

We zijn terecht gekomen op een riant schip – à la Loveboat – waar het entertainmentteam de gasten voorziet van liedjes, dansjes, gedichten en stunts. Het decor is redelijk simpel: een reling, een paar raampjes, een tafel met twee stoeltjes. Alleen het vierkoppige combo dat de voorstelling van muziek voorziet is gekleed in schreeuwerige Hawaïbloesjes. We zitten tenslotte op een cruise.

Eén en al revue

Het entertainment wordt verzorgd door een zingende kapitein, een wulpse zangeres, een macho en zijn assistente en een manusje-van-alles. Zij krijgen bezoek van de sullige dikzak Tony, die per ongeluk op het toneel verzeild is geraakt. Deze Tony (een erg grappige rol van Thijs Römer) laat al dat showgeweld gelaten over zich heen komen. Met zijn woeste krullenbos zit hij aan het tafeltje met zijn blikje spa, terwijl hij met verlegen glimlachjes de zaal inkijkt.
Het is inderdaad één en al revue in deze voorstelling. Beelden van cabareteske show uit de jaren zeventig als van Lurelei en Wim Sonneveld doemen op: de ‘welkom, blij dat u er bent’-liedjes en de knusse danspasjes, de brede glimlachen, de kapitein die na iedere punchline een tromroffeltje laat horen. Laat de boel de boel, hier binnen is het feest.

Leuke treurigheid

Voor deze ‘Tri-tra-troost Revue’ werd Kees Prins als regisseur gevraagd, en die heeft daar een duidelijke stempel op gedrukt: het gros van de acts die we voorgeschoteld krijgen zijn vol beste bedoelingen, maar zijn toch een beetje treurig. Het is wat knullig, wat morsig, en daarom ontzettend leuk. De stoere macho-met-assistente die de plank met veel omhaal doormidden wil trappen, maar dat niet voor elkaar krijgt. De goochelshow met trucs die ontzettend doorzichtig zijn, maar toch met een trotse lach worden gedaan.
Dat betekent echter niet dat Revuelutie! een aaneenschakeling is van net-niet-acts, wat overigens ook een kunst apart is. Het combo is prima, de acteerprestaties zijn erg goed, en de zang – vooral van Jeroen Woe en Elise Berends – is top. De vijf acteurs weten de sfeer prima te pakken van onbezorgde, ouderwetse gezelligheid.

Geen scherp randje

De schrik is dan ook groot als Tony op zijn mobieltje wordt gebeld door zijn vrouw met slecht nieuws over hun doodzieke zoontje. Even staat iedereen, zangers en combo, stil. Om meteen daarop de zorgen weg te lachen met een nieuw lied. Het maakt goedzak Tony alleen maar sympathieker, maar een scherp randje aan de voorstelling geven die paar mobiele intermezzo’s niet. Als dat al de bedoeling is geweest. Nu is Revuelutie! vooral een bonte verzameling shownummers. Niettemin erg de moeite waard, ook zonder dat scherpe randje.

Revuelutie! van Annette Speelt is te zien tot en met 18 juni. Klik hier voor een uitgebreide speellijst.