Verrassend, verfrissend en vernieuwend

Sinds het eerste concert van zijn allereerste Europese tour – op het podium van Bird in Rotterdam vorig jaar – is Jack Garratt enorm gegroeid op zowel commercieel gebied als in populariteit. Het afgelopen anderhalf jaar bracht hij een paar EP’s uit, waarvan er al een paar van muziekvideo’s zijn voorzien. Het aantal views mag dan nog wat achter blijven, hij laat in elk geval zien dat hij wil meedoen in de hedendaagse muziekindustrie.

Eigen categorie

Garratt in Bird, Rotterdam.

De liedjes klinken niet zoals je zou verwachten van iemand die zich op elektronische muziek oriënteert. De vergelijkingen met Sam Smith, James Bay en Ed Sheeran zijn al snel gemaakt door de singer-songwriterachtige stijl, maar dan zonder de krachtige of emotionele teksten. Bovendien weet Jack Garratt op een slimme manier zijn elektronische loops en geluiden uit de drumpads te mixen met R&B, zijn elektrische gitaar en piano/synthesizer. Het lukt hem om de liederen daarbij alsnog erg poppy te laten klinken, waardoor hij een groot publiek kan aanspreken. De muziek is moeilijk in te delen in één genre door deze aparte, unieke stijl. Alle geluiden, zowel op het album als live, worden door Garratt zelf geproduceerd met het gebruik van looppedalen en door veel te switchen tussen verschillende instrumenten. Dat alleen al is een enorme plus om hem in levenden lijve in actie te zien, zijn imposante verschijning met rossige baard (en pet) nog buiten beschouwing gelaten.

Beheerst, maar uiterst bescheiden

Garratt heeft een goede beheersing over zijn kopstem en gebruikt dat dan ook in zijn voordeel. Hij dubbelt in veel liedjes zijn tekst met deze techniek zoals in ‘Worry’ en ‘Breathe Life’. In deze liedjes en de eerste officiële single van het album ‘Weathered’ geeft Garratt zichzelf het meeste bloot. Hierin komt des te meer zijn bescheidenheid naar voren. Hij weigert eigenlijk zelf erkenning te nemen voor hoe hij nu geworden is (“Tell her I owe it to her” – ‘Breathe Life’), terwijl hij de gedachten van zijn ‘versleten ziel’ wil ontdoen van ongrijpbare herinneringen die hem oud doen laten voelen (“When I grow old, my weathered soul and memories reclusive, elusive, help me take them out” – ‘Weathered’). Het geluid van een jongeman die nog zijn weg aan het vinden is en zijn wilskracht aan het laten zien is, maar het schijnbaar toch niet alleen kan.

De liedjes op het album wisselen elkaar qua stemming en intensiteit goed af, hetzij tussen de tracks op het album dan wel tussen passages binnen een lied. De klanken van ‘The Love You’re Given’ lijken je volledig te omgeven, totdat de schoonheid van elektronisch vuurwerk losbarst. ‘Chemical’ is daarentegen geladen met doordringend handgeklap en een genadeloos dance-achtig refrein waar niet mee te spotten is. Zo dreunt Garratt het hele album door. Met de grootsheid die de liedjes opwekken door de veelvoudige muzikale elementen en klankkleuren, aanstekelijke melodieën en gemakkelijke hooks, blijven ze na slechts een keer luisteren al goed in je hoofd hangen. Het is door de opmerkelijke stijl echter nog maar af te wachten hoe succesvol deze formule in de toekomst zal zijn, laat staan of zijn muziek ook in Nederland helemaal zal aanslaan.

Hoewel Jack Garratt zich het afgelopen jaar goed heeft kunnen profileren, zit hij nog steeds in de beginnende fase van zijn carrière. Dat erkent hij zelf in zekere zin met de titel van zijn debuutalbum. De Engelsman heeft de eerste hobbel nu succesvol genomen en hoeft zich niet meer zo onzeker te voelen zoals hij zich in zijn muziek uit. Als Jack Garratt het nieuwe geluid van 2016 representeert, kunnen we in elk geval een jaar vol veelzijdige relaxte mixen met elektronica-invloeden verwachten in de hitparade en op de podia.

Binnenkort live te bewonderen:

11 mei 2016 – Paradiso, Amsterdam
12 mei 2016 – Doornroosje, Nijmegen
13 mei 2016 – Maassilo – Rotterdam
15 mei 2016 – Royal Circus, Brussel