‘De Gelaarsde Poes’ is een geweldig leuk spektakel

De Gelaarsde Poes is een door het Ro Theater-team dik aangezette en naar het nu vertaalde versie van het sprookje De gelaarsde kat. Het oorspronkelijke sprookje vertelt de belevenissen van de jonge molenaarszoon Jaap en zijn kat, het enige erfstuk dat Jaap ontving na het overlijden van zijn vader. Jaap en het beest trekken arm en verloren door het land – tot blijkt dat de kat slim en gevat is. Hij weet met zijn listige streken en creatieve huichelarij de koning van het land wijs te maken dat zijn baasje een markies is. De rijkdom en het geluk die volgen, zijn echter niet zonder problemen. Daar zit ook de ‘les’ van het verhaal: ‘vaar nooit onder een valse vlag’, oftewel: doe je nooit anders voor dan je bent.

Gouden basis

Het Ro Theater maakte met regisseur Pieter Kramer en schrijver Don Duyns eerder al succesvolle familievoorstellingen. Hun kenmerkende regie- en schrijfstijl vormt ook de gouden basis voor deze productie. Duyns teksten zitten vol met woordgrappen, overdrijvingen en bovenal een lekkere vaart. De regie van Kramer vertolkt al die dingen op een geweldige, subtiele manier en een fantastisch gevoel voor timing, die bovendien ook uitstekend wordt opgepakt door het gehele ensemble.

Ook de vormgeving van het stuk bruist; zowel het decor- als kostuumatelier hebben alles uit de kast getrokken. Ouderwetste schoolplaten vormen de basis voor de kleurrijke, fantasievolle decors – en vrijwel allemaal hebben ze ergens een kwinkslag en een knipoog. De doeken en stellages worden bij elke scène op- en afgereden, getakeld en geschoven. Als publiek zou je je nog veel langer aan de fraaie schilderingen kunnen vergapen. De kostumering is ook schitterend en past goed bij de over-de-topbenadering.

Geweldige draaikolk

De Gelaarsde Poes doet met verschillende bizarre situaties en kleurrijke personages een paar flinke scheppen bovenop op de originele plot. De poes (Bart Rijnink) is verworden tot een soort listige punker, die zichzelf verliest in de rock-‘n-roll van de verworven rijkdom. De schijnwerpers richten zich daarnaast op de avontuurlijke puberdochter van de koning, Wendy (Keja Klaasje Kwestro), ook wel ‘Verwendy’, die wel zin heeft om een potje te gaan tongen met een jongen uit het gewone volk. Ze ontsnapt uit het paleis loopt op de kermis tegen Jaap aan – en dat is natuurlijk (kalver)liefde op het eerste gezicht. Ook wordt de verwaande praatjesmaker James Blond (Arjan Ederveen/Wart Kamps) ingehuurd om op de prinses te passen. Bovendien is er nog een romance voor de kat, in de vorm van een travestie-poes (Alex Klaasen) uit de plaatselijke Thaise stripclub Thai Aaibar. Vrijwel alle figuren uit het verhaal barsten daarnaast regelmatig los in bizarre, komische en catchy De Gelaarsde Poes-versies van allerlei nummers van Michael Jackson. De uitstapjes verbreden het verhaal en maken het ook meer van het hier en nu. Het enige kleine vraagteken dat rijst is of het stuk door de uitweidingen niet te lang is geworden voor de concentratiespanne voor de jongsten, maar de energie waarmee het geheel de zaal in knalt kan die vraag gemakkelijk teniet doen.

Al met al is De Gelaarsde Poes een enorm dynamisch, grappig en prachtig vormgegeven spektakel. Het geheel klopt in bijna alle facetten. Ja, het stuk duurt lang, maar laat dat alsjeblieft niemand weerhouden van het aanschaffen van tickets voor deze geweldige achtbaan.