Controlfreak in een kayak

Hetzelfde lot is Comme un avion beschoren. De films van Podalydes zijn, met z’n droge humor en absurde scènes, niet Frans genoeg. Eerder zou je de regisseur een verre Gallische neef van Alex van Warmerdam, Roy Anderson of Bent Hammer kunnen noemen.

In Comme un avion speelt de regisseur zelf de hoofdrol. Hij is Michel, een ontwerper van middelbare leeftijd met een leven dat van routines aan elkaar hangt. Zijn huwelijk met Rachelle (een heerlijke Sandrine Kiberlain) staat op de sudderstand. Het liefst vlucht hij in zijn hobby. Michel spaart alles wat met vliegtuigen te maken heeft en fantaseert over spannende avonturen.

Wulpse weduwe

Wanneer het op een dag op kantoor over palindromen gaat, raakt Michel geobsedeerd door een kayak. Niet alleen een woord dat je om kunt draaien, maar ook een symmetrisch object. Hij schaft een kayak aan, zet ‘m op het dak van zijn huis en beleeft daar, peddelend op het droge, spannende fantasietochten.

Wanneer zijn vrouw deze nieuwe hobby ontdekt, spoort ze hem aan om echt op reis te gaan met zijn bootje. Michel neemt een week vrij en schaft een enorme hoeveelheid outdoorspullen aan om elk risico tijdens de reis uit te kunnen bannen. Die reis voert niet al te ver. Na een paar kilometer belandt hij bij een herberg, geleid door de wulpse weduwe Laeticia, waar hij de rest van de film steeds terug zal keren.

Melancholiek verhaal

Comme un avion is een film over mannelijk onvermogen. Michel probeert elk facet van zijn leven te controleren, maar tegen zijn existentiële twijfels is geen techniek opgewassen. Dat geeft de filmregisseur de mogelijkheid uit te pakken met een aantal hilarische scènes waarin de door hem gespeelde hoofdpersoon worstelt met te handige campinggadgets en falende iPhones.

Heel diep graaft Comme un avion niet, maar de toon is aangenaam licht en de absurde voorvallen – zoals een cameo van acteur Pierre Arditi als een woedende hengelaar – blijven de kijker verrassen. Onder die vrolijke oppervlakte ligt een melancholiek verhaal over een man met een midlifecrisis die het ook allemaal niet meer weet.