Boeken / Achtergrond
special: Een interview met Javier Sierra

De geheimen van ‘het laatste avondmaal’

Nadat Javier Sierra ons met zijn boek Het geheime avondmaal deelgenoot had gemaakt van een groot geheim omtrent Leonardo da Vinci’s Het laatste avondmaal, leek het niet meer dan logisch hem om meer informatie te gaan vragen. Gelukkig is Sierra een spraakzame man die graag over zijn ontdekkingen wil praten. Ook na een lange dag in het koude Nederland en een viertal andere interviews vertelt Sierra met plezier over zijn internationale bestseller.

~

Het geheime avondmaal is een boek waarin historische feiten rondom de schilderwerken van Leonardo Da Vinci afgewisseld worden met fictie. Dit doet je meteen denken aan die andere bestseller: Dan Browns Da Vinci Code. Sierra startte zijn onderzoek voor Het geheime avondmaal echter al in 2001. Ver voordat De Da Vinci Code het levenslicht zag. “De Da Vinci Code opende de smaak voor historische mysteries, Het geheime avondmaal verdiept dit.” zegt Sierra. Hoewel Dan Brown het publiek warm heeft gemaakt voor dit genre, gaat Sierra een stuk verder: “Ik was teleurgesteld toen ik De Da Vinci Code uit had. Er bleven teveel vragen onbeantwoord. In mijn roman wil ik juist oplossingen aandragen. Ik zeg ook wel eens dat mijn boeken tot de ‘oplossingsfictie’ behoren.”

De waarheid

“Veel boeken die verwijzen naar Het laatste avondmaal van Da Vinci zijn gebaseerd op de ongerestaureerde versie van het schilderij. Zo heeft Dan Brown het over het ontbreken van een hand met een mes, maar na de restauratie is deze duidelijk zichtbaar op de schildering. Het geheime avondmaal is dan ook op de gerestaureerde versie gebaseerd, waardoor het veel waarheidsgetrouwer is.” Waarheidsgetrouw is dus een belangrijk punt in Sierra’s werk. De feiten in zijn roman zijn allemaal gebaseerd op de werkelijkheid. “De conclusies zijn mijn conclusies en misschien niet helemaal waar, maar doordat alle feiten zo nauwgezet zijn uitgezocht voelt het wel als de enige mogelijke werkelijkheid.”

~

“Ook de boeken die ik noem in mijn roman bestaan allemaal echt. De lezer kan alles wat ik in Het geheime avondmaal beweer staven aan deze werken. Hij kan zelf op onderzoek uitgaan en ontdekken wat ik ontdekt heb.” Maar Sierra gaat nog een stap verder dan zich alleen maar baseren op andere teksten. Hij is van oorsprong journalist en gebruikt zijn kennis, maar ook zijn contacten, uit het journalistieke werkveld, om meer te weten te komen dan wat er tot nu toe op papier staat. In Het geheime avondmaal beweert Sierra bijvoorbeeld dat het gezicht van één van de apostelen een zelfportret van Da Vinci is. Hiervoor heeft hij software gebruikt waarmee de politie normaal gesproken de gezichten van misdadigers probeert te herkennen. Bij forensisch onderzoek gebruikt men deze software ook en dit leidt bij een overeenkomst van zestig procent al tot een verdachte. Het portret op Het laatste avondmaal stemt zelfs voor vijfentachtig procent overeen met dat van Leonardo Da Vinci.

Als Sierra deze feiten op tafel gooit beginnen zijn ogen te glinsteren. Hij houdt van dit soort wetenswaardigheden. Als de connectie tussen de paus en de oude Egyptenaren ter sprake komt wordt hij nog enthousiaster. Vol overgave begint hij uit te weiden over kathedralen en hun stand ten opzichte van de zon, beeldengroepen die zowel de kathedralen versieren als voorkomen in oude hiëroglyfen en wat dat allemaal met elkaar te maken heeft. We hebben hier duidelijk te maken met een liefhebber. Iemand die volop kan genieten van kleine dingen en de grote verbanden daartussen.

Columbus en Indiana Jones

Sierra probeert met zijn naspeuringen de gaten in de geschiedenis op te vullen. Er zijn volgens hem zoveel dingen onduidelijk of zelfs helemaal onbekend. Daarnaast twijfelt hij aan de juistheid van de geschiedenis zoals die verteld wordt. Zijn volgende boek (non-fictie) gaat over Columbus en de ontdekking van Amerika. Het merendeel van de wereldbevolking gaat er van uit dat Columbus Amerika in 1492 heeft ontdekt, maar daar zitten nogal wat haken en ogen aan. Sierra probeert op zijn manier gebeurtenissen een plaats te geven binnen de geschiedenis en verlaat daarvoor voortdurend de gebaande paden.

Al snel rijst dan ook de vraag of Sierra nu romanschrijver of onderzoeker is: “Ik ben beide. Ik ben nieuwsgierig en onderzoek graag, maar voel me ook heel prettig bij het verwoorden van de resultaten in romanvorm. Ik heb geen voorkeur voor het een of het ander. Misschien kun je me wel zien als een soort moderne Indiana Jones.” Nu lichten zijn ogen helemaal op en verschijnt er een grote glimlach op zijn gezicht. Dit beeld bevalt hem eigenlijk wel.

Zo gek is die vergelijking trouwens niet. Net als Jones duikt Sierra in het verleden op zoek naar verloren gegane glorie. En beiden doen dit op een frisse en onderhoudende wijze. Zoals je na het zien van de Indiana Jones-films nooit meer hetzelfde aankijkt tegen de archeologie, zo kan Het geheime avondmaal voor velen de kijk op kunst veranderen. Da Vinci’s Het laatste avondmaal krijgt in ieder geval een geheel nieuwe betekenis na het lezen van Sierra’s boek.

Het zal niet lang duren voordat we ook van Sierra een vervolg voorgeschoteld krijgen dat hopelijk weer andere perspectieven zal openen. Eerst gaat hij echter nog een maand op promotie langs tien Amerikaanse steden. Er zijn namelijk nog velen die hij moet vertellen van zijn grote geheim. Sierra is op een missie. De waarheid moet onthuld worden en de honger die Dan Brown niet stilt moet verholpen worden.

Javier Serra • Het geheime avondmaal • Uitgever: Cargo • Prijs: € 19,90 • ISBN 90 234 1844 1