‘Hoe het verhaal gaat aflopen weten we zelf nog niet eens’

Ja, dit was een fantastisch optreden, waarop we eigenlijk bij toeval beland waren. Door het afzeggen van twee andere bands kwam er op het laatste moment bericht dat we een optreden hadden. Op weg naar Nederland zaten we eerlijk gezegd flink in de zenuwen, omdat het ons eerste optreden buiten Polen zou worden. Tegelijkertijd was het ook een zeer prestigieus festival. Op het moment dat we uiteindelijk op het podium stonden was de podiumvrees over en speelden we voor ons gevoel een lekker optreden. De grote verbazing kwam eigenlijk pas toen we van het podium stapten en alle meegenomen merchandise al verkocht bleek te zijn. Niet veel later kwamen er ook nog eens de meest lovende recensies die ons als ‘de verrassing van ProgPower’ noemden. Van een betere respons hadden we natuurlijk niet kunnen dromen!

In de recensies worden ook verschillende bands aangehaald als referentie voor jullie muziek. Twee van deze namen zijn Porcupine Tree en Anathema, hoe kijken jullie zelf tegen deze vergelijkingen aan? Hadden jullie het gevoel dat er veel van jullie verwacht werd met het nieuwe album?

Eigenlijk zijn we natuurlijk allang gewend aan het feit dat mensen vergelijkingen maken om een band in een bepaalde hoek te kunnen plaatsen. De bands die je noemt zijn absoluut bands die we erg goed vinden, maar ik denk dat het grootste vergelijk niet zozeer in het muzikale aspect zit als wel in het feit dat we als band ook emotie in onze muziek proberen te leggen. Dat is voor ons ook een belangrijk punt qua muziek. Muziek is onze passie en muziek moet ons raken. Dit is iets wat we zelf ook proberen te bewerkstelligen met onze muziek. Elke band doet dit op zijn manier en er zullen zeker overeenkomsten zijn in de muziek, maar we zijn daar niet bewust mee bezig. Voor ons was het enige doel om een plaat te maken dat net zo goed was als ons debuut en ik geloof dat dat gelukt is.

Nu hebben jullie met Anathema zelfs al op de planken gestaan, staat er nog meer op het verlanglijstje?

Natuurlijk, we hebben allemaal onze eigen idolen en support-act kunnen zijn voor Anathema was voor mij persoonlijk een hoogtepunt, maar we hebben zeker nog wensen. Pink Floyd is een band waar we denk ik alle vijf wel mee op zouden willen treden, maar misschien moeten we realistisch blijven. Wie weet lukt het ons om in de toekomst eens met Pain of Salvation of met Opeth te spelen. Buiten het progressieve genre zijn er echter genoeg bands die we bewonderen, het zou alleen een te lange lijst worden als ik ze hier allemaal zou noemen.

Natuurlijk willen we het ook over Second Life Syndrome, volgens jullie biografie is het namelijk het tweede deel uit een trilogie. Het verhaalt over een man die zijn leven wil veranderen en zijn herinneringen moet overwinnen om zijn zelfvertrouwen te herwinnen. Kun je meer over het concept en het schrijfproces achter dit werk vertellen?

Het idee voor de trilogie kwam eigenlijk toen we Out of Myself aan het opnemen waren. We hebben toen een grove schets gemaakt van het verhaal en dat verspreidt over drie delen. De details van het verhaal werken we echter pas uit zodra het album eigenlijk al bijna klaar is. Eerst schrijven we de muziek en proberen we alle ideeën in elkaar te passen. Pas als alle muzikale puzzelstukjes op hun plaats liggen, begint Mariusz met het schrijven van de teksten die binnen het concept passen. Een deel van zijn teksten is gebaseerd op eigen ervaringen, ervaringen van mensen die hem dierbaar zijn en voor een deel zijn ze ook fictief; geïnspireerd door het leven om hem heen. Ik denk dat er veel mensen zijn die zich verloren voelen door de overdonderende realiteit van de wereld om hen heen. De teksten zijn echter ook universeel genoeg om door een ieder op zijn eigen manier geïnterpreteerd te kunnen worden. Met het huidge album is het tweede deel van het verhaal verteld, maar hoe het verhaal af gaat lopen weten we zelf nog niet eens – daar ligt nu ook niet onze prioriteit. Eerst willen we Second Life Syndrome promoten en daar onze tijd in steken. We zijn dus ook pas heel voorzichtig aan het plannen om in 2007 het volgende album uit te brengen. Dan zal ook pas het einde van het verhaal bekend worden.

Ik mag aannemen dat er wat betreft promotie ook een tour aan zit te komen…

Nou, het is een zwaar jaar geweest voor ons, we hebben al een tour achter de rug, we hebben enkele festivals aangedaan en sluiten dat af met nog twee festivals waar we Second Life Syndrome dan ook gaan promoten. Dit zullen het Eclipsed Festival [onderhand al geweest, red.] in Duitsland zijn en één in Polen. Na deze optredens lassen we tot het eind van het jaar even een pauze in. In de lente zijn we dan van plan om door Polen en Europa te toeren. Verder dan dat kijken we nog even niet.

Het duurt dus nog even voor we Riverside weer op Neerlands bodem zullen zien optreden. Heb je tot die tijd nog iets te zeggen aan onze lezers?

In ieder geval bedankt voor het nemen van de tijd om dit interview te lezen. Hopelijk geeft het motivatie om, als je nog niet bekend bent met onze muziek, toch eens naar een album van ons te luisteren. Tot ziens op de aankomende optredens!