Jonge vormgevers en hun theatrale wereld

DAT-a

Z25.org is een stichting opgericht door de eerste lichting van de studie DVTG (Design for Virtual Theatre and Games), een theateropleiding met veel technische aspecten aan de HKU. Deze groep jonge ontwerpers en computerprogrammeurs maakte voor de Soirée des Ateliers een project dat handelt over de informatie die er dagelijks informatie over ons wordt opgeslagen. Dankzij moderne technologieën leiden we naast ons fysieke bestaan ook een verregaand virtueel bestaan, dat door marketingexperts zorgvuldig in de gaten wordt gehouden. Met de ontwikkeling van RFID-chips (Radio Frequency IDentification) – kleine chips die in de toekomst op producten zullen worden geplaatst – verlies je als drager alle controle over het moment waarop je digitale identiteit gebruikt of misbruikt wordt. Z25.org toont dit aan door iedere bezoeker een zender om te hangen waarmee alle activiteiten van de drager geregistreerd worden. Zo moet het mogelijk worden te bepalen wat voor soort persoon je bent, aan de hand van een registratie en analyse van je bewegingsgedrag. Alleen al de informatie over waar je je bevindt in een openbare ruimte wordt een statement over je persoonlijkheid. Op een scherm lees je teksten als: “0,95 percent of the Dutch spent an avarage of 1,13 minutes on the toilet” en “Pietje Puk is an individualist”. De statistieken veranderen naar mate er meer mensen het gebouw binnenkomen en zich gaan verplaatsen. Het systeem werkt helaas nog niet helemaal goed en registreert niet alles even precies. Misschien is dit expres gedaan, om zo aan te tonen hoe frustrerend het kan zijn om beoordeeld te worden aan de hand van een rigide systeem met vooraf bepaalde normen, waarden en regels waar je geen invloed op uit kunt oefenen.

Rauser presenteert: Tante Riet

Rauser bestaat uit drie jonge theatervormgevers en creëert ervaringstoneel, waarbij het publiek de beelden zelf invult. De voorstelling Tante Riet van Rauser is in vele opzichten een beleving: van de mysterieuze titel (want wie is toch die Tante Riet?) tot de spannende ervaringen in het donker die Rauser biedt. Een groep van maximaal acht mensen mag naar binnen, nadat iedereen eerst zijn schoenen en sokken uit heeft gedaan. De zaal wordt enkel verlicht door een tafellampje en het schijnsel van een oude buizenradio. Er speelt muziek en de bezoekers nemen plaats op een soort liggende schommel. Iedereen begint te soezen. Dan gaat het licht uit, en in het aardedonker voelt de bezoeker de vloer onder zich bewegen. De ruimte wordt gevuld met vreemde geluiden. De grond onder de voeten verandert van gras naar iets warms, dan in zand en vervolgens in water. Sommige bezoekers schreeuwen in reactie op de onverwachte effecten, en de theatermakers doen er nog een schepje bovenop door met water te spuiten en met lucht te blazen. De voorstelling is heel vindingrijk en ingenieus in elkaar gezet, en vormt leuke en spannende rit die je zintuigen op scherp stelt.

AF

AF is een vormgevers- en kunstenaarsduo bestaande uit Freija Wouters en Aidan Radier, dat op zoek is naar de grens tussen beeldende kunst en theater. Hun voorstelling op de Soirée des Ateliers is geen voorstelling, maar een ontdekkingstocht voor de bezoekers. Alsof je door een museumzaal wandelt vol kunstwerken waar je aan hoort te zitten. Voor de gelegenheid verspreidden ze attributen uit de kindertijd in het rond, om zo herinneringen aan die tijd bij de bezoekers op te wekken. Er is van alles om mee te spelen: Lego, verkleedkleding, lakens om een tent mee te bouwen, poëzie-albums, dia’s, autootjes, poppen en nog veel meer herkenbaar en toch ook al ouderwets speelgoed. Maar niets is wat het lijkt en overal zijn dubbele bodems: op de trap, onder de tafel, overal zijn doorkijkjes, spiekgaatjes en verborgen deurtjes. AF (naar de initialen van Aidan en Freija) brengt een leuk experiment, en het is interessant om te zien hoe snel volwassenen (soms na een beetje hulp van de suppoosten) weer terugdromen naar vroeger, en uitgebreid aan het spelen en ontdekken slaan.