Theater / Voorstelling

Vrouw en humor

recensie: Vier (Sanne Wallis de Vries)

.

.

~

Na zich een jaar geconcentreerd te hebben op het moederschap en televisieoptredens gaat ze nu de theaters weer in. De conferences worden afgewisseld met goed gechoreografeerde zang en dans in diverse stijlen: van cabaret tot hiphop. De mooie jurken, lingerie, pakken, streetwear en zelf 2-D kostuums zijn een lust voor het oog. Zelf noemt Wallis de Vries het “Mixing Disciplines” of “Fusion Cabaret“. Dit doet het goed bij de subsidieverstrekkers, grapt ze. En ja, alles voor de subsidiecentjes! Daarom heeft ze twee sidekicks “met kleinkunstambities” op het podium aangenomen: Cindy en Vera. De twee jonge vrouwen dansen en zingen mee en hebben zo nu en dan tot Sanne’s frustratie ook nog tekst!

Bomaanslagen en rimpels

Er komen veel recente politieke en maatschappelijke vraagstukken in Vier voorbij: over de bomaanslagen in Londen, de oorlog in Irak, 11 september, stakingen en het geloof. Wallis de Vries neemt geen blad voor de mond en is lekker politiek incorrect. Maar er is ook plek voor de oppervlakkigere zaken van het bestaan. Het vrouwelijk bestaan wel te verstaan. Ze klaagt over de rimpels die haar nu na haar dertigste beginnen te tekenen en vertelt – soms ontroerende – verhalen over haar moeder, oma en haar babydochtertje. Je hebt het gevoel dat de mens Sanne Wallis de Vries staat te vertellen en een rol of typetje dat ze speelt. Daarom is het jammer dat aan het einde toch nog een paar typetjes, waaronder de Koningin, de revue passeren. Dit past niet bij de rest van de show, en lijkt zo aan het einde ook nogal overbodig.

Vrouwenhumor

~

Vrouwen en humor, gaat dat wel samen? Sanne zelf weet het ook niet goed. Soms word je wel een beetje moe van haar drukke geratel en gekakel. Vooral ook omdat Vier een nogal lange show is, met een uur vóór en drie kwartier na de pauze. Met zoveel tekst, en ook een flinke portie melancholie en treurigheid, is het soms even doorzetten. Maar de volhouder wordt beloond. De show is ingetogen, maar blijft toch op een sarcastische manier grappig en onderhoudend. Voor platvloerse of ludieke opmerkingen hoef je bij Wallis de Vries niet te zijn. Ze is daarentegen lekker gek, soms weer serieus, maar met name zichzelf: met veel venijnige humor en hier en daar een aantal goede rake grappen.

De voorstelling Vier is in ieder geval nog tot en met 16 mei 2006 in de theaters te zien. Kijk hier voor een uitgebreide speellijst.