Degelijk overzicht

Om de leemte van de afgelopen jaren een beetje op te vullen, schenkt De Weyer ook aandacht aan de twee voorgaande jaren. Het overzichtswerk begint zodoende met drie jaaroverzichten waarin De Weyer aandacht besteedt aan bijzondere uitgaven en ontwikkelingen in de wereld van stripuitgeverijen, en waarin hij bijzondere informatie geeft over striptekenaars en over het medium in het algemeen, zoals de opkomst van BV-strips. Dit zijn strips over Bekende Vlamingen, zoals K3 en de tv-serie De Kampioenen, maar ook tennisster Kim Clijsters. De strip over laatstgenoemde wordt meteen maar even tot slechtste strip van 2004 gebombardeerd. Van 2004 geeft De Weyer eveneens een uitgebreid jaaroverzicht, bekeken per maand.

Interviews

Het tweede deel, dat veruit de meeste pagina’s in beslag neemt, bestaat uit een groot aantal interviews met striptekenaars. De Weyer heeft deze interviews oorspronkelijk gehouden voor de Vlaamse krant De Morgen, waarin ze in een kortere versie verschenen. De auteur geeft hiermee een sterk overzicht van de belangrijkste auteurs van de afgelopen paar jaar uit de hele wereld. Klinkende namen als Joe Sacco, Marjane Satrapi, Craig Thompson, Guido van Driel en Pieter de Poortere geven uitleg en verdieping bij hun werk. Interessant voor de liefhebber, maar om het allemaal in een keer te lezen misschien wel wat veel.

Reportages

Een zevental reportages is wat algemener geschreven, nog met een krantenpubliek in het achterhoofd. De reportage over het superheldengenre en uitgeverij Marvel is vrij kritiekloos. De Weyer had veel scherpere vragen kunnen stellen, bijvoorbeeld over de verkoop van filmrechten waar de oorspronkelijke auteurs financieel weinig baat bij hebben. Ook het interview met mangakenner Paul Gravett gaat niet verder dan een inleiding vanuit een soort ‘meest gestelde vragen over…’-idee. De discussie over literaire strips met vertegenwoordigers van uitgevers is iets scherper dan eerdergenoemde artikelen, maar voegt weinig toe aan de discussie wat een ‘literaire strip’ is en waarom en óf hij überhaupt in opkomst is. Het laat vooral het opportunisme van de Nederlandse uitgevers op dit gebied zien.

Strip-persprijs

Speciaal voor Stripjaar 2004 heeft De Weyer een aantal bekende striprecensenten gevraagd aan welk stripboek van 2004 ze de Strip-persprijs zouden willen ‘uitreiken’. De winnaars zijn weinig verrassend, maar beslist niet onterecht. Craig Thompsons Blankets (Een deken van sneeuw) wordt eensgezind genomineerd voor de prijs voor beste literaire strip. Over de grenzen van de tijd van Abolin en Pont wint de prijs voor beste traditionele strip. Van de top tien in beide klassementen heeft De Weyer een korte bespreking opgenomen. Ter afsluiting plaatst hij een aantal interviews met jonge talenten, evenals de belangrijkste necrologieën en een uitgebreide en zeer handige servicegids met adressen van zo’n beetje iedereen die iets te betekenen heeft in de Nederlandstalige stripwereld. Stripjaar 2004 is met al deze elementen een zeer volledig boek. Grootste kritiekpunt is dat het vooral een Geert de Weyer-boek is geworden. De redacteur is wat standplaatsgebonden (hij heeft meer aandacht voor Vlaanderen/België dan voor Nederland), en voor het volgende deel zou hij wat meer andere auteurs kunnen vragen voor bijdragen. Wellicht dat er dan ook voor gezorgd kan worden dat Stripjaar 2005 wat eerder in het jaar 2006 verschijnt.