Door Wende Snijders aan de buis gekleefd
Het theaterseizoen 2004/2005 was voor de jonge chansonnière Wende Snijders een overweldigende en waarschijnlijk ook onverwachte belevenis. Ze ontving de ZONTA-award, de Edison voor haar cd Quand tu dors en tenslotte de Britisch American Tobacco-prijs. Om nog maar niet te spreken van het overweldigende succes van haar eerste theatrale muziekprogramma Wende, dat dit seizoen in reprise gaat. Op de onlangs verschenen dvd Au Suivant wordt uitgebreid stil gestaan bij het explosieve jaar van Wende Snijders. En zoals ze op het podium van een voorstelling geen ‘verhaaltje-liedje-applaus’ wil maken, zo gebeurt dit ook op de dvd niet. We zien geen weergave van een concert van Wende Snijders, maar een verhaal over een bijzonder jaar uit het leven van Wende Snijders.
De hoes van Au Suivant, die naast een dvd ook een cd met nieuwe nummers bevat, verklapt al iets over wat ons te wachten staat. Op de cover zien we Wende Snijders een man omhelzen, een beeld dat, tezamen met de roodzwarte ondergrond, liefde uitstraalt. Een thema dat op een andere foto terugkomt in de vorm van twee tortelduifjes. Ook in de rest van het omhulsel krijgen we facetten uit het leven van de zangeres te zien: een trompet, een trappenhuis, een eettafel en uiteraard een expressieve foto van Snijders op het podium. Alles is tot in de details uitgewerkt, met een nauwkeurigheid die Snijders ook kenmerkt in haar optredens. Het belooft veel voor de inhoud van de dvd en cd.
Wende fascineert
Het eerste dat we van 26-jarige Snijders op de dvd zien, is haar voorbereiding vlak voor een optreden. Het is het beeld van een onrustige heen en weer lopende dame, die ondertussen haar stem op alle stemhoogtes probeert onder controle te krijgen. Vanaf dit beginpunt dwalen we door het jaar 2004/2005 van de chansonnière heen: een concert met haar vaste band, opnames met het Metropole Orkest en repetities met haar band. En we krijgen daarbij uitvoeringen te zien van Ne me quitte pas, Je suis comme je suis tot haar nieuwe nummers als La vie en rose en Fiësta. Tussendoor leert de kijker Snijders iets persoonlijker kennen.
Volle overgave
 |
| Foto: Egbert Luys |
Fascinerend is vooral de wijze waarop de zangeres te werk gaat. Of het nu om een repetitie, opname of concert gaat, alles gebeurt met vurige passie en volle inzet. Een manier van optreden die een zuigende werking heeft op de kijker. Want met haar gebaren, uitstraling en vooral haar vurige ogen weet ze de kijker aan het televisiescherm vast te kleven. Vooral bij de laatste noten van een lied is het net alsof Snijders huilt; alsof ze overloopt van de hartstocht waarmee ze zingt.
Volle overgave
Ook voor de zangeres is het onverwachte succes allemaal maar moeilijk te bevatten, maar ze zorgt dat ze er optimaal van geniet. In een scène tussen de Franse chansons door zien we Snijders ’s nachts met haar auto langs haar lievelingsplek Schiphol rijden. Ze geniet van de talrijke lichtjes en blikt terug op haar optredens: “Je komt op zoveel verschillende plaatsen. Je bent een soort Alice in Wonderland. En steeds weer neem je als een soort slak je eigen huis mee.” Woorden die Snijders typeren; ze schijnt werkelijk alles intensief te ervaren en met volle overgave tot zich te laten komen.
Het sterkst komt dit terug in haar zang, die we onder andere in
acht nieuwe
stukken te horen krijgen die niet op Quand tu dors stonden. Gezamenlijk zorgt dit voor ruim twee uur lang intens kijkplezier, waarbij je werkelijk tot in het diepst van je ziel wordt geraakt: je wordt er stil van en het kippenvelgehalte is hoog. Na het verhaal over het afgelopen jaar vraag je je af hoe deze diva haar carrière gaat vervolgen na de beëindiging van haar theatertour Wende. Zelf heeft ze altijd gezegd niet vast te zitten aan de Franse chansons. Hoewel, in haar voorstellingen schreeuwt ze momenteel nog uit: “Au Suivant!”.
Meer informatie over deze dvd en over de voorstelling Wende, die in ieder geval nog tot en met juni 2006 te zien is, vind je hier.
The War On Drugs - Matthias Heschl 
