Shark Tale

Het lukt Dreamworks sowieso niet zo goed om te concurreren qua animatiefilm. Antz was daar al eerder het bewijs van. Die film was een stuk slechter dan A Bug’s Life. Het zou beter zijn als de filmmaatschappij stopt met na-aperij en zich eens stort op originele ideeën voor een goede animatiefilm. Dan komen we al een heel eind, want de kwaliteit is zeker in huis maar moet nu op de juiste manier gebruikt gaan worden.

Grappenmaker

Als we naar Shark Tale kijken, zien we een wel hele hippe film. Zo eentje die het goed doet bij scholieren en daar ook behoorlijk op gericht is, maar die de rest koud zal laten. Neem nou bijvoorbeeld Oscar, de hoofdrolspeler. Hij droomt ervan een held te worden en dat gebeurt ook als hij liegt dat hij een haai heeft omgebracht. Deze vis gaat hip gekleed en praat ook nogal cool. Eigenlijk nogal Prince of Bel Air-achtig; Oscars stem is niet voor niets ingesproken door Will Smith. Hij is de voornaamste grappenmaker in deze film.

Geen indruk

De makers van deze film willen constant dat je schudt met je buik. Dat ligt er zo dik bovenop, dat het gewoon niet grappig meer is. Je kan niet bij elke zin en elke gezichtsuitdrukking blijven lachen. Een mens zoekt meer in een film dan alleen maar humor. Een goed verhaal bijvoorbeeld, en daar ontbreekt het hier nogal aan. De figuren trekken aan je voorbij, zonder echt indruk te maken en vooral zonder dat ze echt je gevoel raken. Oscar weet je dan nog regelmatig aan het lachen te krijgen, maar Lenny, de vegetarische haai met wie hij vriendjes wordt, blijft in het niets zwemmen. Hij komt niet lekker uit de verf, terwijl dat juist in een Shark Tale wel had gemoeten.

Stemmencast

Wat is dan wel gelukt? Waar je naar kijkt, ziet er gelikt uit. De hele onderwaterwereld/grotemensenwereld is mooi en de karakters hebben goeie gezichtuitdrukkingen. Grootste pluspunt is dat Shark Tale beschikt over een geweldige stemmencast. Ik noem een Robert de Niro, Renée Zwellweger, Angelina Jolie, Jack Black, Martin Scorsese en Ziggy Marley. En die stemmen passen ook nog eens zo goed bij de karakters, dat je je afvraagt wat er eerder was bedacht, de stem of de bijbehorende vis. Iedere acteur heeft in ieder geval z’n stinkende best gedaan en dat is niet voor niets geweest. Het trekt het niveau van de film weer wat omhoog. En overigens zijn er ook nog wel originele grappen. In de film zitten een paar aardige verwijzingen naar films als Jaws, The Godfather en Titanic.

Meeliften

Maar Shark Tale steekt zeker niet boven het maaiveld uit. Het is een aardig tussendoorfilmpje, waar je zeker vooraf niet al te hoge verwachtingen van moet hebben, anders ga je nooit lachen. Meeliften op andermans succes is gehaaid, maar dan moet je het wel goed doen!