Net-niet-emo

Hoe hard de emo-punkers van Taking Back Sunday ook hun best doen, het is op Where You Want To Be volgens ondergetekende allemaal nog net eventjes te braaf en te voorspelbaar. Zo, die conclusie is alvast vergeven. En nee, ik ga het in deze recensie niet hebben over de bandnaam.

Toch is de Amerikaanse pers in dit geval weer eens laaiend enthousiast. Rolling Stone oordeelde in superlatieven: “Taking Back Sunday should be preparing for world domination.” Ik moet altijd erg lachen om zulke clichés. Dat ze die anno 2004 nog durven gebruiken. World domination… wilden Pinky en The Brain uit de gelijknamige cartoon dat ook al niet? Dat waren nog eens muizen! Ik zou het ze gunnen. Gelukkig zijn wij Hollanders wat muziek betreft een stukje nuchterder en vooral ook ietsje kritischer. De emo van Taking Back Sunday is het namelijk net niet. Kort door de bocht: het ontbreekt aan kloten.

Emoboekje

Alles is keurig volgens het emoboekje gedaan. Hoe dat dan klinkt? Als Jimmy Eat World meats Sparta met hier en daar wat At-The Drive In-gitaartjes en -zanglijnen. Wat in normaal Nederlands zoiets betekent als: pakkende melodielijnen, voorspelbare riffs en af en toe wat over the top geschreeuw, maar echt uit de bocht schieten doet het nergens. En dat is jammer, want de band klinkt alsof ze het wel degelijk kunnen. World domination? Kom nou gauw, ga iemand anders even voor de gek houden zeg. De wereld veroveren zit er voorlopig niet in. First things first.

Net niet

Dat neemt niet weg dat nummers als Little Devotional, A Decade Under The Influence, One-Eighty By Summer en vooral The Union best lekker klinken. Vooral na een paar draaibeurten. Maar is dat genoeg?. Nee, het moet knallen, de vonken moeten er vanaf spatten. Energie moet je krijgen. En dat gevoel krijg je hier dus net niet. Scheelt niet veel, het zit er dicht tegen aan, maar nogmaals, Taking Back Sunday heeft het net niet. Maar de band is nog jong, dus laten we ze even wat tijd gunnen. Wat niet is kan misschien nog komen. Hope is what will keep us alive.

Spider-Man

Het nummer This Photograph Is Proof (I Know You Know) kun je terugvinden op de soundtrack van Spider-Man 2. De keuze voor juist dat nummer is arbitrair, maar de aandacht van de media is in ieder geval gewekt en het balletje is aan het rollen. Toch nieuwsgierig geworden? 30 augustus treedt Taking Back Sunday op in de Melkweg (Amsterdam). Live zou de band wel eens net dat beetje extra kunnen hebben dat op de plaat ontbreekt (inherent aan veel emo-bands). Om maar even met een cliche te eindigen, gaat dat zien en oordeel zelf!