De kleur van vuur

“I’ve got pictures of you hidden away in a drawer. I doubt you want me to have them anymore” (Images of You). “All that we hear is destruction. All that we feel is decay” (Volter). “Your poison pen writes hatemail on my day. It’s leaking ink, I will melt, this promise is broken. I will fake my dying wish, a treacherous lie” (Hatemail). Vrolijke jongens zijn het duidelijk niet. Frustratie genoeg, maar eerlijk is eerlijk, wel met een romantisch tintje. (denk er de donkere kamer met brandende kaarsen en een goed glas rode wijn maar even bij). In ieder geval bij het creatieve deel van de band, Owen Richars (zang/gitaar/piano/synthesizer) en Stuart Jones (zang/gitaar/piano/elektronische drums). Maar veel interessante kunst lijkt te zijn voortgekomen uit een zekere woede, haat en teleurstelling, dus wat dat betreft zitten we hier goed.

Even laten pruttelen

Inmiddels heeft Colour of Fire in het voorprogramma gestaan van bands als The Libertines, Placebo, Silverchair, The Icarus Line en Korn. Niet de minsten lijkt me. September vorig jaar is begonnen met het opnemen van het debuutalbum Pearl Necklace. De productie werd verzorgd door Steve Osborne (U2, New Order, Placebo) en de opnames vonden plaats in de legendarische Rockfield Studio’s in Wales en Peter Gabriel’s Real World Studios in Engeland. Het schijfje bevat uiteindelijk twaalf tracks, waarbij je muzikaal kunt denken aan bands als Slut, Jimmy Eat World, Placebo en Lost Prophets. Voeg daarbij een eetlepel emo, een snufje Life of Agony. Eventjes twee minuten laten pruttelen en voila: Colour Of Fire. Misschien niet echt bijster origineel of heel erg spannend, maar het klinkt verdomd lekker. Bijsluiter: vooral geschikt voor een 16 tot 21-jarig publiek.

Ben je hoe dan ook nieuwsgierig geworden? Dan kun je ze 19 augustus gaan bewonderen op het Belgische Pukkelpop festival (Hasselt). De dag erna volgt de herkansing op ons enige echte eigen Lowlands. Check it out!