Bombastisch maar sterk

Want dit is namelijk een erg mooie plaat. Finn Andrews, de slechts 19-jarige tekstschrijver en zanger, brengt alle songs met deprimerende edoch wonderschone stem. Terwijl de wereld ten onder gaat aan oorlogen, pandemieën en andere verschrikkingen zingt Andrews emotioneel zijn liefdesliedjes. Wat de één afschuwelijk vindt, vindt de ander prachtig. Ikzelf accepteer dan maar gelaten dat ik tot de tweede groep behoor, en dol ben op dit soort naïeve songs.

Grootse emoties

The Runaway Found is een plaat met tien nummers, sterk qua compositie en behoorlijk toegankelijk. Er zijn veel overeenkomsten te noemen met andere bands – denk aan Starsailor, Coldplay en Suede – maar dat maakt allemaal niets uit. De muziek is misschien niet bijster origineel, het maakt de songs niet minder sterk. The Wild Son is een prachtopener, met een fijne hookline en een schitterend refreintje dat zich dreinend in je hoofd nestelt. Af en toe komt er een beetje rauwheid in de stem van Andrews, die dan overslaat. Zodoende legt hij nog meer pathos in zijn stem. Ook The Tide That Left And Never Came Back en The Valleys Of New Orleans en Talk Down The Girl zijn mooie nummers, met veel gevoel gezongen.

Bombast

De plaat is van begin tot eind volgegooid met allerlei tranentrekkende tierelantijntjes; de strijkers en piano zijn niet van de lucht. Maar dat hoort er natuurlijk ook een beetje bij. Toch krijg ik bij het mierzoete intro van Lavinia wel een heel klein beetje jeuk van alle overdonderende bombast. De gehele song spelen de strijkers door, terwijl Andrews er een licht pathetische tekst overheen schreeuwt, huilt en gilt: ‘If it weren’t for my heart because // I’ve her name in mine // And it’s calling all the time // For my sweet Lavinia…’

Jong

Wat me uiteindelijk het meest opvalt aan deze plaat van The Veils is de ontzettend sterke zang van Finn Andrews. Zijn stem gaat soms werkelijk door merg en been. Geboren in Nieuw Zeeland, begon hij al in zijn vroege puberjaren met het schrijven van songs. Toen hij 17 jaar werd, verhuisde hij naar Londen, alwaar hij op zoek ging naar een label om zijn songs uit te brengen. Gelukkig vond hij die uiteindelijk, zodat we nu kunnen genieten van het debuut. Want The Runaway Found is gewoon een heel erg sterke plaat.