Catch Me If You Can

Gebaseerd op een waargebeurd verhaal dramatiseert Catch Me If You Can het verhaal van Frank Abagnale, Jr. (Leonardo DiCaprio), de jongste vervalser ooit – hij is 17 wanneer hij voor het slechte pad kiest – die in de jaren 60 op de lijst van de tien meest gezochte criminelen van de FBI belandde door vervalste cheques te schrijven en zich daarmee achtereenvolgens uit te geven voor een co-piloot, een dokter, en een advocaat. De film gaat uit van een gelukkig gezinnetje met een ontroerende scene waarin Franks vader, Frank Sr. (Christopher Walken) en zijn vrouw Carol (Natalie Baye) onder het toeziend oog van zoonlief ogenschijnlijk gelukkig met elkaar dansen in de woonkamer.

IRS

Deze gezinssituatie wordt danig verstoord, wanneer de IRS Frank Sr. beschuldigt van belastingfraude. Het geld waar de familie Abagnale altijd ruim van heeft kunnen leven, moeten ze nu afstaan aan de staat en in de daaropvolgende jaren houdt de IRS Frank Sr. nauwlettend in de gaten. Als Frank Jr.’s moeder er vandoor is gegaan met een ander, blijft hij zijn vader trouw en wil hem teruggeven wat hem is ontnomen. En met een carriere als oplichter en het daaruit voortvloeiende geld is alles te bereiken, denkt Frank Jr. Carl Hanratty (Tom Hanks), een FBI-agent voor de opsporing van fraude-criminelen, achtervolgt Frank, en een kat-en-muis spel tussen Frank en Carl volgt, waarbij Frank Carl uitdaagt hem te pakken.

Spielberg

Ja, we hebben er weer een: een Hollywood-film. Totaal voorspelbaar, grote acteurs, het zit er allemaal in. Deze achtervolgingsfilm laat de gebruikelijke elementen zien, zoals bijna-arrestaties, groot drama, een beetje liefde, en hoop. Maar daarnaast laat deze film nog veel meer zien, waardoor Steven Spielberg er wederom in slaagt een boeiende film te maken. Het schijnt dat in welk script Spielberg ook zijn tanden zet, of het nou voor het witte doek of voor de televisie is, het altijd uitdraait op succes. De achronologische manier van filmen, die inmiddels vrij standaard is geworden, verraadt het einde voor we de film ook maar hebben gezien, maar dat geeft niet, want het gaat immers om het kat-en-muisspel tussen Frank en Carl. De film spant over de hele breedte van emoties: ontroering, kwaadheid, vertedering, medelijden, en de onvermijdelijke lach, noem ze allemaal maar op. Catch Me If You Can is een amusementsfilm van een redelijk formaat, zoals het een Spielberg-film betaamt.

Acteurs

Zoals gewoonlijk bij een film uit de Spielberg-stal, passeren grote namen de revue. Een ervan hebben we net een aantal weken geleden op het witte doek zien vechten als een leeuw in Gangs of New York. Inderdaad, Leo is hot op dit moment lijkt het. En acteren kan hij. Vooral de rol die de arrogante meester-vervalser en -oplichter speelt, als hij mensen oplicht, lijkt hem op het lijf geschreven. Ook Wanneer Leo de langzaam obsessief wordende Frank Jr. moet spelen, zit het pak van Frank hem als gegoten. Als 16-jarige is hij helaas iets minder overtuigend, al doet hij wel erg zijn best met een brede onschuldige glimlach. En dan Christopher Walken, die met deze rol als de idealistische mislukte oplichter, van wie Frank Jr. zijn trucjes leert, laat zien dat hij het acteren niet verleerd is. Wanneer er bij Frank Sr. langzaam aan een paar steekjes los gaan zitten, weet Walken de fijne lijn tussen een goede acteerprestatie en overacting goed te bewandelen. De rol die Tom Hanks kreeg aangeboden, daarentegen, is te twee-dimensionaal, wat waarschijnlijk voor het komische effect dat Spielberg wilde bereiken zo is gedaan. We hoeven dus van Tom Hanks geen hoogstandjes te verwachten, zoals we ze zagen in Philadelphia (1993) en Forrest Gump (1994). Carl Hanratty vervalt vaak in clichématige uitspraken, zoals “I can’t stop. It’s my job”, waardoor Tom Hanks’ potentie om uit te blinken in deze film ver te zoeken is.

Genieten

Spielberg weet wat hij doet, en weet welke acteurs hij moet kiezen om een kassuccesje te garanderen. Ook al zitten er in de film een aantal minder geloofwaardige scenes, en wordt er niet goed uitgelegd hoe het Frank Jr. lukte om cheques en certificaten zo precies kon namaken – je zou het eens kunnen nadoen! -, als Hollywood-film is deze film zeker de moeite van het kijken waard, zeker als je op zoek bent naar een avondje lol, lekker achterover leunen en niet te veel nadenken. Gewoon genieten! Dat is ook weer eens wat anders.