Muziek / Concert

Warm en zelfverzekerd eerbetoon

recensie: Margriet Sjoerdsma

Vorig jaar was de eerste A Tribute to Eva Cassidy-tournee van Margriet Sjoerdsma. Dit jaar toert ze onder dezelfde noemer, maar dan de reprise-show. Sjoerdsma treedt opnieuw op met Dan Cassidy, de broer van Eva.

Een nieuw jaar met een nieuwe tournee betekent in dit geval ook een nieuwe selectie liedjes, aangevuld met een paar die gewoon niet mochten ontbreken. Van sommige liedjes krijgt zelfs een terugkerende luisteraar immers geen genoeg als ze goed worden uitgevoerd. Dat we hier te maken hebben met kwaliteit wordt andermaal onderstreept door de medewerking van Dan Cassidy, een van de schatbewaarders van het postume repertoire van Eva Cassidy.

~

Goed kan beter


Het verhaal mag bekend zijn, maar een resume kan toch geen kwaad. Margriet Sjoerdsma pakte het idee op een eerbetoon te geven aan de veel te vroeg overleden zangeres Eva Cassidy. Ze bestudeerde haar interpretaties van liedjes van anderen, want Cassidy schreef zelf geen liedjes; ze bewerkte en interpreteerde composities van anderen en wist die vaak naar veel grotere hoogtes te brengen dan het origineel. Sjoerdsma wilde de liedjes daarom exact zo zingen als Cassidy dat deed. Ze kroop als het ware in diens huid waardoor ze de sympathie voor het project won van Dan Cassidy – die zelfs zijn medewerking verleende aan het in eigen beheer opgenomen album.

De eerste tournee met dit werk en met Dan werd in 2014 gehouden en leverde lovende kritieken op. Maar wat goed is kan soms toch nog beter, moet Sjoerdsma gedacht hebben en ze vatte het plan op om in 2015 een reprise aan het concert toe te voegen. Opnieuw beloofde Dan Cassidy zijn medewerking. Hij is overgekomen uit IJsland, zijn huidige woonomgeving.  

Daar waar vorig jaar nog het voorzichtige gevoel ontstond dat er bijna heiligschennis gepleegd werd op het erfgoed van Eva Cassidy, is die schroom nu volledig weggevallen. Margriet Sjoerdsma vertolkt als een herboren Cassidy zelfverzekerd de liedjes met veel eerbetoon, terwijl Dan Cassidy zijn viool uitbundig laat klinken.

~

Zelfverzekerde waardigheid


Ingeklemd tussen twee uitvoeringen van het prachtige ‘What A Wonderful World’ speelt Sjoerdsma met haar band een dik uur liedjes die Eva Cassidy in haar korte leven opnam. De band, bestaande uit Arie Storm (gitaar, drum, zang), Cord Heineking (bas, piano, zang) en Dan Cassidy (viool, zang), begeleidt Sjoerdsma (zang, piano, banjo) op uitmuntende wijze, terwijl ze genieten van het onderlinge spelplezier.

Hoogtepunten zijn er genoeg te melden, zoals het Curtis Mayfield-nummer ‘People Get Ready’, of het direct na de pauze op de kruk zittend gezongen ‘Autumn Leaves’. Wat te denken van het a-capella gezongen ‘Tennesse Waltz’, dat de goede stemmen van de heren ook even onderstreept. ‘Say Goodbye’ is de persoonlijke favoriet van Sjoerdsma en gaat aan de publiekslieveling – het door Sting geschreven  ‘Fields of Gold’ – vooraf.

Maar na de afsluiter ‘What A Wonderful World’, dat Eva Cassidy ooit als laatste lied bij leven in het openbaar zong, is de koek nog niet op. Als echte afsluiter, na een instrumentaal intermezzo van Django Reinhart, is er nog het overbekende, maar o zo mooie ‘Songbird’, dat Sjoerdsma met veel overtuiging en klasse ten gehore brengt.

Wie Eva Cassidy een warm hart toedraagt, kan absoluut niet om een bezoekje aan een van de shows van deze tournee heen. Sjoerdsma wekt haar bijna weer tot leven met veel gevoel, eerbetoon en dus waardigheid. 

Live in Nederland:

6 maart Kennemertheater, Beverwijk
7 maart North Sea Jazz Club, Amsterdam