Down the Rabbit Hole: de zaterdag

Deze zomer is er bijna elk weekend wel een festival om te bezoeken. Afgelopen weekend waren er zelfs meerdere, waarvan Down the Rabbit Hole en het meerdaagse Awakenings er qua bezoekers bovenuit schoten. Voor beide festivals was het nog even spannend: Down the Rabbit Hole had haar eerste editie dit jaar en Awakenings was voor het eerst meerdaags in plaats van één dag. En dat in een landschap van tientallen andere festivals.

De avond valt en een groot deel van de aanwezigen wacht al in de Hotot op The Black Keys. Het is nog niet zo vol geweest in één van de tenten. Dit is ook niet heel verrassend, want het duo uit Ohio heeft inmiddels een grote naam gemaakt in de muziekwereld. De heren lijken er zin in te hebben en het publiek ook. Vanaf het eerste nummer ‘Dead and Gone’ tot aan afsluiter ‘Little Black Submarines’ is het één groot feest in de Hotot. Bij het prachtige ‘It’s Up To You’ gaan de aanstekers de lucht in, wordt er flink meegezongen en laten Auerbach en Carney een breekbare kant van toch rockende set zien. ‘Next Girl’, ‘Howling for You’ en ‘She’s Long Gone’ zijn de echte knallers. ‘

‘Fever’ en ‘Lonely Boy’ steken er aan het eind van de set ook met kop en schouders boven uit. Maar ook het aanstekelijke ‘Gold on the Ceiling’ inclusief die lekkere gitaarrifjes en die fijne jaren ‘70 melodie doet het goed: de tent joelt en host flink mee. Het is één groot hitjesfeest en dat kunnen ze nog hebben ook. De pauzes tussen de nummers duren helaas soms net te lang, waardoor het af en toe stil valt. De sfeer valt hierdoor gelukkig niet weg, maar mensen worden wel rumoerig en de aandacht verslapt. Toch was het een prima headliner om de tweede dag van het festival mee af te sluiten. Wanneer het duo van het podium vertrekt, is er nog een minutenlang gejoel te horen vanuit het publiek. Om kippenvel van te krijgen.

Sfeervol
De nacht is gevallen en Down the Rabbit Hole is met haar vele lichtjes, gezellige plekken en diverse tentjes, zowel de grote tenten als de wijnbar en cocktailbarretjes, enorm sfeervol. Het idyllisch veld heeft in de avond wel wat weg van de ambiance van De Parade, het theaterfestival dat elke zomer in ons land te vinden is. Inclusief een draaibar, een kampvuur en de Cinevan is deze plek in de avond dé place to be voor een beetje gezelligheid. Een half uur wachten op het magische Bosmos hindert niemand en tot sluitingstijd (02:00 uur) staan er veel mensen in de rij voor dit kunstzinnige experiment. Niemand weet wat er te wachten staat. Het donkere pad leidt naar een arty project met kunstobjecten en live-muziek in het bos. Het geheel is psychedelisch en vreemd, maar met de live-drums past het geheel wel bij het festival. Misschien niet de moeite waard om langer dan een half uur voor in de rij te staan, maar wel een leuk en geheimzinnig extraatje op het festival.

Behalve de grote tenten waar er flink gedanst kan worden, is de Vuurplaats aan het begin van het terrein ook een toffe plek om de nacht door te brengen. Onder leiding van onder andere Carolien Borgers worden hier de hele nacht diverse korte voorstellingen gegeven. De leukste van vannacht zijn de happy hardcore liedjes die worden omgezet in lieve meezingnummers. Erg aanstekelijk en vooral gezellig, met z’n allen rondom zo’n vuurplaats.