l’Auberge Espagnole

Aangezien mijn vriendin op het punt stond om een half jaar in het buitenland te gaan studeren leek deze film voor ons uitermate geschikt. Het begin van de film is meteen raak. De chaos en bureaucratie waarin Xavier terechtkomt als hij zijn beurs probeert aan te vragen is heel herkenbaar. Deze herkenbaarheid blijft de hele film terugkomen. De eerste indrukken en overpeinzingen van Xavier in het hem vreemde land zijn precies raak. De hele film heeft een hoog ‘zo voelde ik dat ook’ gehalte.

Het studentenleven

Eenmaal in Barcelona aangekomen vindt Xavier tijdelijk onderdak bij een pasgetrouwd stel. Daarna volgt de voor vele studenten overbekende hopeloze huizenjacht. Uiteindelijk vindt Xavier onderdak bij een groep studenten die met z’n zevenen een grote etage hebben gehuurd. Allemaal hebben ze een andere nationaliteit. De herkenbaarheid blijft zich doorzetten. Colleges, lastige en stijfkoppige leraren, medestudenten, boze huurbazen. Het is in Barcelona soms niet anders dan in Groningen.

Karakterontwikkeling

Het belangrijkste element in de film is vooral de persoonlijke ontwikkeling die Xavier doormaakt. Voor zijn vertrek is Xavier eigenlijk maar een grijze muis. Hij weet niet wat hij van het leven wil, en eigenlijk interesseert het hem ook niet. Hij heeft een gezapige relatie met zijn vriendin, en de omgang met zijn moeder is ook verre van vlekkeloos. Zijn jaar in Spanje is daarom erg belangrijk, hij maakt daar een ontwikkeling door die zijn leven flink overhoop zal halen.

Prima vermaak

l’Auberge Espagnole is een prettige film. Hilarisch, herkenbaar en afwisselend, zo’n film die het predikaat een lach en ’n traan verdient. Misschien is het wat veel om l’Auberge Espagnole een klein juweeltje te noemen, maar in kan u deze film met een gerust hart aanraden. Na mijn kritiek op Lucia Y El Sexo toch weer een leuke Europese film.
Waarschuwing: het zien van deze film kan een voorkeur voor lange reizen naar het buitenland aanwakkeren.