In Nederland zijn we bevoorrecht dat zo’n twee jaar geleden het album The Delta Saints hier verscheen. In andere landen is er enkel een handjevol EP’s voorafgegaan aan het nu verschenen Death Letter Jubilee. Officieel is dit het echte debuutalbum van The Delta Saints. En wat voor één!

Opzwepend en indringend
Het album Death Letter Jubilee start energiek met een aantal ferme drumslagen waarna ‘Liar’ wordt ingezet door het kwartet The Delta Saints. De toon van het album is daarmee direct gezet. De power waarmee de band speelt doet denken aan die van Hokie Joint zoals ze een paar jaar geleden lieten zien op EuroSonic. Deze jonge honden, die elkaar leerden kennen in Nashville en daar de band formeerden, schotelen de luisteraar een levendige en voedzame cocktail voor bestaande uit Southern rock, (swamp)blues en een flinke scheut funk. De blues van de mannen heeft hoorbaar invloeden van John Lee Hooker, zoals in het meeslepende ‘Chicago’ waar ook de mondharmonica van bandlid Greg Hommert een fraaie rol speelt. Met het rudimentair startende ‘Jezebel’ komen de Saints even op adem, waarna ze opnieuw op hoog tempo stampend los gaan met ‘Boogie’. De energie druipt uit de speakers van het doordringende ritme, de pompende en gillende gitaarklanken en de opzwepende zang afgewisseld met het indringende mondharmonicaspel.

Dit belooft veel goeds
Wie denkt dat The Delta Saints alleen het gas erop kunnen houden en alleen maar zwaar aangezet kunnen spelen, vergist zich. Op ‘Out To Sea’ verruilen de mannen de elektrische gitaren voor akoestische en wordt rustig en gevoelig gezongen. Zo is het tweede rustpunt een feit op het album. Vervolgens gaat het tempo er langzaam in met ‘Sing To Me’ dat uiterst voorzichtig begint en gelardeerd is met dameszang om vervolgens wederom uit te barsten in een puist van energie. The Delta Saints zijn zo aanstekelijk dat de luisteraar nauwelijks op de stoel kan blijven zitten, of hij moet eraan vastgenageld zijn. De ritmes, de swing en de gejaagdheid dwingen beweging af. Maar nergens zijn de mannen van de Saints zo dwingend dat het in de weg gaat zitten. Ze blijven de entertainers die de luisteraar in zijn greep nemen maar ook kunnen loslaten als nodig is. Dit debuut belooft veel goeds voor deze jonge mannen. Ze zullen de komende tijd menig festivalterrein onveilig maken en menig bluesfeestje opstoken tot kooktemperatuur.

Live in Nederland:
13 apr Amsterdam – Paradiso
19 apr Aarschot (B) – De Klinker
20 apr Lichtervelde (B) – Delirium Bluesfestival
27 apr Groningen – Rhythm & Blues Night
03 mei Ospel – Moulin Blues Moose