Op naar de Poëzieweek!

Voor een mooi gedicht kun je onder je leeslamp een bundel openslaan, maar poëzie is sinds al sinds jaren – de happening ‘Poëzie in Carré’ vond plaats in 1966 – ook steeds meer een sociaal gebeuren geworden. Het zaaltje in De Nieuwe Liefde puilde uit. Kon je aan de aanwezigen hun gedeelde liefde voor gedichten aflezen? Hoe dan ook, ook zij trapten je weinig fijnzinnig op de tenen en kletsten zo verstaanbaar mogelijk door zanger Phatt heen.  

Effectbejag

Eerst kwamen om de beurt de genomineerden een welgekozen voorleesgedicht voorlezen, waarna ze gezamenlijk bevraagd werden door de presentatrice. Alleen good old Sybren Polet (Virtuali. Teletonen) hield het bij voorlezen. Gewoontegetrouw grinnikte of lachte het publiek opgelucht zodra een passage passeerde die begrepen kon worden als grappig, of in ieder geval als verrassend. Ester Naomi Perquin (Celinspecties), Menno Wigman (Mijn naam is Legioen) en Luuk Gruwez (Wijvenheide) selecterdeen hun gedichten dan ook enigszins op voordracht, gaven ze zelf toe. Dus toegankelijk genoeg. Gruwez: ‘Je moet niet helemaal vies zijn van enig effectbejag.’

Te herkennen in de voordrachten was in ieder geval wat de VSB-jury al meldde over de ingezonden bundels van 2012: ‘Zeer persoonlijke verzen zijn in het aanbod even sterk vertegenwoordigd als publieke poëzie die met twee benen in de actualiteit staat.’

Zelfkastijding

Veel gedichten zijn te gelaagd om meteen gevat te kunnen worden. In Duitsland wordt vaak de voordracht twee keer gedaan, wat in ons landje, vreest Wigman, een beetje schoolmeesterachtig zal staan. Maar het helpt wel enigszins. Perquin waardeert voorlezen het meest. Gruwez ervaart dichten en voorlezen als ‘een plaatsvervangende erotische daad’, iets tussen zwijgen en spreken, niet te strak en niet te los. Wigman sombert opgewekt dat poëzie gekken aantrekt (dixit Rawie), zich genadeloos in de marge afspeelt en niets anders is dan zelfkastijding.

Bettine Vriesekoop schoof aan omdat ze straks de Leonardoleerstoel aan de Universiteit van Tilburg bekleedt. Daar gaat ze met studenten aan de slag over de emancipatie van de vrouw in China. Met het boek daarover is ze al drukdoende. Ze ontdekte Pearl S. Buck (1892-1973) als de eerste vrouw die zich diepgaand in de Chinese problematiek had verdiept en ziet haar als een voorbeeld. Rob Schouten vertelde waarom hij de nagelaten roman Onbewaakt ogenblik van J. Bernlef een interessant boek vindt. Arts, schrijver, filosoof Bert Keizer las tot slot een magnifieke column voor.

Muziek

Vrijdag 30 januari weten we wie van de genoemde dichters de prijs van 25.000 euro plus een glaskunstwerk van Maria Roosen in de wacht sleept. Daarna barst de week los met de her en der in het land opduikende genomineerden. Muziek is dit jaar het thema. Het bundeltje Kooi van klank van Anna Enquist krijg je cadeau bij aankoop van een echte bundel. Heb je weer wat te lezen onder je intiem licht verspreidende leeslamp.