Niet Nigella’s beste recept

Of een toneelstuk.
Of iets ertussenin.
Ja, of iets ertussenin ja.

Misschien is een kleine introductie van Erlend Loe op zijn plaats, om te beginnen bedoel ik.
Mensen kennen Erlend Loe toch wel?
Je mag daar nooit van uitgaan. Hij is bijvoorbeeld al minder bekend dan Nigella Lawson.
Hoe kom je daarbij?
Waarbij?
Bij Nigella Lawson.
Ik zeg gewoon dat Erlend Loe minder bekend is dan pak ‘m beet Nigella Lawson.
Dat zou je wel willen, hè?
Wat?
Nigella Lawson beetpakken.

Schrijft-ie altijd zo?
Wie?
Loe.
Met al die Enters, bedoel je?
Ja.
Meestal. Maar deze keer is het wel heel erg.
Ik zie ’t.
Ja.
Noem eens wat eerdere boeken?
Van Loe of van Nigella?
Van Loe!
Nou ja, Naïef super natuurlijk, zijn grote doorbraak. Dat was erg goed. En Doppler was ook sterk, en Volvo Vrachtwagens. Zijn laatste was minder. Maar je blijft toch fan.
En dit?
Dit boek? Nou ja, je ziet het.
Veel Enters.
Precies.
En veel Nigella.
Erg veel Nigella. Meer Nigella dan je ooit dacht te kunnen behappen.
Grappig.
Wat?
Behappen, Nigella…
O. Ja. Ach.

Waar gaat het over?
Over een getrouwd stel. Op vakantie. In Garmisch-Partenkirchen.
Gezellig.
Nou, nee. Allesbehalve. Weet je trouwens hoe Garmisch-Partenkirchen in Google Translate heet?
Nee.
Mixing Part Churches.
O. Staat dat in de roman?
Zo’n 40 keer.
Hoe heten ze, dat stel?
Nina en Bror. Ze logeren bij de familie Bader. De familie Bader spreekt geen Engels. En Bror spreekt geen Duits.
Lastig.
Handig vooral, voor Nina.
Wat doen ze de hele dag, op zo’n vakantie?
Zaniken. Zaniken over zichzelf, zaniken over elkaar en zaniken over de wereld. In zaniken behoren Nina en Bror tot de absolute top van de literaire personages.
Is dat leuk om te lezen?
Tja.
Wat: tja?
Het is soms erg grappig.
Maar?
Maar op een gegeven moment weet je het wel. Bror is gek op theater. Daar denkt-ie de hele dag aan. Alles is theater, vindt hij. Zijn kinderen zijn theater, Nina is theater, zijn drankzucht is theater, Nigella is theater, zelfs zijn ruzies met Nina zijn theater. Dat is het nadeel van herhaling, dat je het op een gegeven moment wel weet.
Is dit eigenlijk wel een roman?
Dat beweren ze.
Een grappige roman?
Droog. Kurkdroog.
Droog om te lachen?
Ja, hoor. Lachen lukt prima.
Staan er mooie zinnen in?
Nee.
Is het misschien theater, dit boek?
Bror vindt vermoedelijk van wel.
En jij?
Huh? Sorry, ik zat even aan Nigella te denken. Als het nu over Nigella ging, zou ik zeggen: bepaald niet haar beste recept.
Maar het gaat over Loe.
Dan zeg ik: bepaald niet z’n beste boek.
Toch lezen?
Als je je niets van mijn oordeel aantrekt: ja. Anders wachten op de theatervoorstelling.