Voorbije aanmerkingen
Met Forest Law onderzoekt het Utrechtse BAK (Basis voor Actuele Kunst) voor de serie Future Vocabularies een nieuwe mogelijke toekomst voor de mensheid. In de serie laten ze antwoorden zien op de vragen of er later nog wel mensen zijn, en zo ja, hoe ze leven. Dit keer echter lijkt het onderzoek zich eerder op oude overtuigingen te richten dan op nieuwe theorieën.
De gehele benedenverdieping van BAK is gewijd aan het videoproject Forest Law van Ursula Biemann en Paulo Tavares. Om de achtergrond van de uit twee schermen samengestelde documentaire te begrijpen, is er informatie beschikbaar gesteld over de Sarayahu-zaak. In dit juridische conflict in Ecuador verdedigden inheemse stammen hun woongebied, evenals de bossen eromheen, tegen de grote oliemaatschappijen. In Forest Law horen we verschillende deskundigen uit de inheemse stammen vertellen waarom het bos belangrijk is, niet alleen in Ecuador maar overal ter wereld.
De documentaire zet in met een Philip Glass-achtige muziek. De toon wordt daarmee direct gezet: deze tentoonstelling betreft ernst. Hoewel beide schermen beelden van dezelfde interviews met de stamhoofden laten zien, doen ze dat beide vanuit een andere hoek. De interviews worden regelmatig onderbroken door tekst tegen een zwarte achtergrond. De tekst verklaard met krachtig taalgebruik dat de wereld gerespecteerd en verzorgd moet worden, dat de mens de wereld dreigt te vernietigen.
Ursula Biemann, Subatlantic, 2015 (still).
Een groter geheel
Zoals een van de geïnterviewde deskundigen van de inheemse stammen verklaart, ziet de westerse beschaving van oorsprong de mens als dier. De stammen in Ecuador beschouwen juist alle organismes als van oorsprong menselijk. Daarom mag er geen natuur vernietigd worden. De westerse beschaving moet een stap vooruit zetten en leren dat natuur behouden moet blijven.
Het is algemeen bekend dat er grote problemen ontstaan met het verder opwarmen en ontbossen van de aarde. De waarschuwing die de stamleden ons geven is daarmee niet geheel onterecht. Toch staan de meeste discussies omtrent ecologie in het teken van de efficiëntie waarmee de snel tekortkomende productie van eten en leefruimte voor een alsmaar groeiende wereldbevolking kan worden opgelost. De standpunten van de sprekers uit de documentaire lijken voorbij te gaan aan het feit dat de wereldbevolking té groot is en té veel grondstoffen nodig heeft om alle natuur te kunnen behouden.
Ursula Biemann, Deep Weather, 2013 (still).
Een klein gebaar
Met het negeren van al deze omgevingsfactoren komt het project wat naïef over. Dit gevoel wordt versterkt door oudere videowerken van Biemann op de bovenverdieping. Ze laten de oorzaken en gevolgen van het smelten van de ijskappen zien in een poëtisch narratief, dat niet terugkomt in het werk op de benedenverdieping.
De stamleden uit de gebieden in Ecuador hebben hun eigen kijk op de wereld. Het zou kunnen dat die kijk later de overheersende wordt, al is de kans klein. Wat wellicht een belangrijkere boodschap is van dit project, is dat diezelfde stamleden hun gelijk hebben gekregen in de rechtszaal en de media. Het is mogelijk dat stukken natuurgebied worden beschermd door de ideeën van kleine bevolkingsgroepen, en daar mogen de ecologische discussies in de toekomst zeker rekening mee houden.
Bart Van Lier 
