To Die For (het veemtheater)

Fransie en Mira zijn op het eerste gezicht twee heel gewone meiden. In de nadagen van hun puberteit maken ze zich druk om jongens, seks, school, irritante ouders, Sex & the City, en de nieuwe Karl Lagerfeld-collectie bij de H&M. Fransie heeft een grote bek en vindt een schoolfeest zonder ook maar één keer gezoend te hebben, het ergste wat je kan overkomen. Mira worstelt met haar maatje meer en durft niet tegen haar moeder te zeggen dat ze een trut is. Niks aan de hand, zo lijkt het.

Grijze massa

Maar er blijkt onder die ogenschijnlijk onbezorgde oppervlakte een hoop onzekerheid te schuilen bij de twee meisjes. Deel uitmakend van een generatie die alles al heeft – iPods, mobieltjes, de nieuwste mode – dreigen ze te worden opgeslokt door de grijze massa zonder dat ze tot grote hoogte hebben kunnen stijgen. Want straks begint het aftakelen en zijn ze helemaal niemand meer.

Five minutes of fame

Dat zoeken naar een identiteit is iets wat alle pubers vroeg of laat overkomt. Van betekenis willen zijn, populair, bijzonder. Maar dat lijkt tegenwoordig niet zo makkelijk te bereiken. Want als je alles al mag en hebt, is er niets bijzonders meer aan je. Dat vraagt dus om een rigoureuze actie. Paraderend in hun nieuwe glittertruitjes van de H&M beramen de twee meiden een zelfmoordaanslag, de snelste manier om aan hun ‘five minutes of fame’ te komen.

De jonge (pas 18-jarige) actrices Fransie Groenendijk en Mira van der Lubbe spelen de onzekere pubers inlevend en overtuigend. Ze weten je aandacht het volle uur vast te houden en laveren mooi heen en weer tussen uitbundig en serieus, grappig en emotioneel. En dan te bedenken dat ze slechts met een aantal theaterworkshops op een dergelijk niveau weten te komen.

Van betekenis

Halina Reijn waarschuwde ons al in haar roman Prinsesje Nooitgenoeg: de jongste generatie heeft geen idealen meer. We doen niet veel bijzonders, en we zijn niet veel bijzonders. Regisseuse en bedenkster Irene Kriek gaat in To Die For nog een stapje verder met dit gegeven. Want als je dan tóch van betekenis wilt zijn in de huidige consumptiemaatschappij moet je het radicaal aanpakken. En dat is precies wat ze laat zien in deze voorstelling. Hoe een (te) ver doorgeschoten puberfantasie opeens in de realiteit wordt gebracht op een normale meisjeskamer ergens in Nederland.

To Die For is nog te zien tot en met 28 april en in oktober en november 2006. Klik hier voor een uitgebreide speellijst.