Muziek / Album

Van de goot naar het erepodium

recensie: John Frusciante - Shadows Collide With People

John Frusciante werd met Red Hot Chili Peppers wereldberoemd. Hij was de gitarist en verantwoordelijk voor veel van de nummers, waar de groep miljoenen mee verdiende. Maar hij bleek de rijkdom niet aan te kunnen. Hij verloor zichzelf in verslavingen en leek op sterven na dood. Af en toe kwam er nog een teken van leven, maar die bestond uit niet meer dan onbeluisterbare muziek uitgebracht op soloplaten. Anno 2004 is Frusciante terug. Recent leverde hij Shadows Collide With People af en dit blijkt meer dan een goede plaat. De Peppers revancheerden zich al eerder, want met Frusciante in de gelederen maakten ze het meesterlijke Californication en het iets minder goede By The Way. Shadows Collide With People bewijst dat Fruscinte solo ook volledig terug is.

~

In de laatste jaren van de vorige eeuw bracht John Frusciante twee soloplaten uit. De man zat zo onder de dope, dat het onbeluisterbare producten bleken te zijn. Hij nam vaker de spuit ter hand dan de gitaar. Heroïne werd zijn muze. De VPRO mocht in die jaren op bezoek komen en de beelden die op de Nederlandse televisie verschenen, waren ontluisterend. Hij had geen tand meer in zijn mond, kleedde zich in lompen en leefde in een kamer vol rotzooi.

Glimlach

John Frusciante bleek niet af te kunnen kicken en bracht onder meer de soloplaten Smile For The Streets You Hold en Niandra Lades & Usually Just A T-Shirt. Gitaargefreak en vals gezongen teksten. Korter kan een recensie niet zijn. Duidelijker ook niet.
In 2001 leek het tij te keren: hij bracht toen To Record Only Water For Ten Days uit, een plaat vol liedjes! Frusciante kon nog steeds geen tien noten rechtuit zingen, maar er was van enige verbetering sprake. In 2002 werkte hij mee aan By The Way, het laatste album van Red Hot Chili Peppers. Hij had enkele ingetogen rocknummers geschreven en dit leverde een rustige, goede plaat op.

Gitaargefreak

Voor Shadows Collide With People heeft Frusciante deze lijn voortgezet. De plaat bevat ingetogen rock, veel mooi ingevulde details en vooral veel melodieën. Wat verder opvalt, is dat hij heeft leren zingen. Wat zangles kan doen met stembanden, is hier duidelijk. Hij heeft opnieuw een aantal echte liedjes geschreven en wisselt deze af met sfeerstukken. Deze stukken zijn niet de sterkste nummers van de plaat, maar irriteren niet. Frusciante is het gitaargefreak van eerdere releases voorbij en blijkt mooie sferen in nummers op te kunnen roepen.

Stay Alone

De teksten bij Frusciante zijn eenvoudig. Hij gaat terug naar zijn verleden, maar rekent er niet echt mee af. ‘I regret my past. Stay alone’, is de volledige tekst van het nummer Regret. In Ricky zingt Frusciante ‘I was afraid to be me’. Bij hem gaat het niet om de teksten. Hij is vooral een meesterlijk gitarist en dat blijkt uit deze nummers. Subtiele gitaarrock, waarbij in eenvoud de kwaliteit ligt en er geen noot te veel wordt gespeeld. Eenvoudige melodieën, stijlvol gearrangeerd en uitgevoerd door uitstekende muzikanten. Frusciante heeft de hulp ingeroepen van Omar Rodrigues (Mars Volta), Flea (Red Hot Chili Peppers) en Josh Klinghoffer (Bicycle Thief) en deze combinatie zorgt voor de nodige dynamiek, bewaakt het ingetogen karakter van de nummers en geeft hem de gelegenheid om te excelleren op gitaar.

Schaduw en schijnwerper

Shadows Collide With People is een prachtige plaat van een muzikant die de goot heeft gezien en – gelukkig – heeft gekozen voor de muziek. Of Frusciante de naald inderdaad laat rusten is onbekend; de luisteraar kan de naald van zijn pick up gebruiken of de repeatknop van de CD-speler ingedrukt houden. Met Shadows Collide With People zet John Frusciante zichzelf in de schijnwerpers en het is voor iedereen te hopen, dat hij daar blijft.